Είδα στον ύπνο μου πως ήρθε και με πήρε η κουμπάρα μου για Γερμανία. Φαινόμουν σα να είχα νοητική στέρηση και δεν είχα μαζί μου ούτε τσάντα ούτε πορτοφόλι και ούτε χαρτιά. Φόραγα άσπρα κάτασπρο πουκάμισο και σορτσάκι. Και ήταν ο Φερνάντο πολύ ψηλός αλλά πολύ αδύνατος και το πρόσωπό του όπως όταν ήταν παιδί. Και κατεβήκαμε σε έναν ενδιάμεσο αεροδρόμιο και τους έχασα και όπως πήγα να κατουρίσω κατούρησα με τα ρούχα πολύ ζωντανά και τα έκανα μούσκεμα και είδα πως είχα αδιαθετήσει κι όλας και είχα λερωθεί και με αίματα. Και όπως βγήκα από την τουαλέτα είδα κάτι φίλες της και μου είπαν θα με βοηθήσουν και πήγαμε στην εταιρία και τους εξηγήσανε και είπαν πως θα μου έβρισκαν πτήση και με οδήγησαν σε μια κοινωνική δομή που βρήκα κάτι σερβιέτες και ρούχα και σαγιονάρες γιατί δεν φόραγα ούτε παπούτσια. Αλλά σα να ήρθε εκείνη την ώρα πολύς κόσμος και τα έχασα και τα έψαχνα και δεν τα έβρισκα για να αλλάξω και πήγα στην ρεσεψιόν και μου είπαν ότι ήταν γεμάτη και πήραν τηλέφωνο σε μια άλλη δομή να με πάνε και δεν θυμάμαι κάτι άλλο θα ξύπνησα.