Είδα στον ύπνο μου πως είχα αγοράσει ένα παλιό σπίτι παραθαλάσσια κάπου κοντά στην Αθήνα και λέει ήταν πολύ χρέπι όταν το πήρα αλλά ερχόταν κόσμος τώρα που τους έμοιαζε απίστευτο που το είχα μαζέψει τόσο πολύ και έμοιαζε κανονικό σπίτι κι είχε πεύκα έξω και έναν δρόμο μπροστά και μετά την θάλασσα. Κι ήρθε ο πατέρας μου που του είχα ρούχα σε κρεμάστρες και του έδωσα να βάλει γοατί μου είπε ότι πρέπει να φύγει γιατί έχει ραντεβού στην Αθήνα γιατρό και του λέω κάτσε μισή ώρα να κατεβάσουμε και τα παιδιά στο δρόμο για το σχολείο και να έρθω κι εγώ για βόλτα να κάνω δυο πράγματα κέντρο. Και σκέφτηκα να δω φίλους ή να έρθω εκεί κοντά και να βρεθώ απλώς κοντά γιατί ήταν η ίδια κατάσταση. Και ντύθηκα και έκλεισα το σπίτι και φύγαμε αλλά λίγα μέτρα μετά παρατήρισα έναν περίεργο τύπο που παρακολουθούσε το σπίτι και τον είδα πως μόλις φύγαμε κοίταγε αν είναι κάποιος εκεί και πήρε τηλέφωνο και υπέθεσα πως έπερνε τη συμωρία του και είπα του πατέρα μου να σταματήσει πως τελικά δεν θα έρθω και πήδηξα από το αμάξι και άρχισα να πηγαίνω προσεχτικά σα κομάντο προς το σπίτι. Και ξύπνησα και δε θυμάμαι κάτι άλλο.