Είναι εντάξει που νιώθω κάπως εντάξει με τα δικά μου αισθήματα. Ακόμη κι αν αυτά εκινούνται από υπαρκτά ή ανύπαρκτα γεγονότα. Που βασικά δηλαδή εκινούνται από έναν πυρίνα του τι νιώθω ως προς το ποιος είναι ο άλλος κι όχι στο τί είμαι εγώ για αυτόν και ως προς αυτόν. Θέλω πάρα πολύ όμως να αποκτήσω μια αντικειμενική αίσθηση για τα αισθήματά του προς εμένα και προς όλο τον κόσμο του κάθε φορά για να μπορώ να αλληλεπιδρώ σύμφωνα με αυτά και να μην είμαι παράφωνη και εκτός θέματος στις "συναυλίες" και τα "τραγούδια" μας. Να είμαι κάθε στιγμή κοντά του και να μπορεί να συμβαίνει το μαζί. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν βρω τα σημεία που παράγουν τις παραμορφώσεις, θετικές ή αρνητικές, και τα επιδιωρθώνω. Αν μπορώ να βρίσκω την ροπή μου την ροπή του και μια ουδέτερη ροπή και από εκεί να κρίνω την κατεύθυνση της κίνησης. Να φτάσω να εφεύρω μια αυτόματη επιδιωρθωτική διαδικασία για τις αυθόρμητες κινήσεις. Να απελευθερώνω το αυθόρμητο σύστημα κινήσεων όταν βρίσκομαι σε "καθαρή" οπτική και ψυχολογική κατάσταση κι εγώ και ο άλλος. Να δοκιμάσω και να βρω και κινήσεις άσσους και πας παρτού που μπορεί να λειτουργούν πυρινικά πάνω του. Και να τις ανανεώνω και να τις εμπλουτίζω. Να γνωρίζω πράγματα που του αρέσουν πολύ δηλαδή και να μπορώ να τα προσφέρω. Όπως και για το αντίθετο. Να λειτουργώ με λίγα λόγια μέσα σε ένα σύμπαν μαζί του και να μην απομωνώνομαι κάθε φορά που τα βρίσκω σκούρα. Αυτό το παιχνίδι μ' αρέσει, πάντα μου άρεσε και έστηβα το μυαλό μου να βρίσκω πράγματα για τον άλλο και να αγωνίζομαι πολύ για να βρω μια επιτυχημένη κίνηση. Κίνηση θετική όμως. Όταν το μυαλό μου ξάχνει την επιτυχημένη αρνητική να το σταματάω τουλάχιστιον πριν φτάσει στον πυρετό. Να μην φτάνω δηλαδή στο σημείο ο σώζον εαυτό σωθήτω. Ότι μου διαλύει το σύμπαν να το εχθρεύομαι. Να είναι αυτός ο εχθρός μου κι όχι ο άνθρωπός μου ή εγώ η ίδια συνολικά. Κι αν αυτό είναι κάτι δικό μου ή δικό του, επίκτητο ή γονιδιακό, να το βρίσκω και να το απομονώνω αυτό και να ασχολούμαι ιδιαίτερα και να εργάζομαι πάνω του με ευαίσθητο τρόπο θεραπευτικό.
Αυτή μπορεί να είναι μια βιώσιμη στρατηγική. Και τώρα αν το εμπέδωσα μπορώ να αρχίσω τις ειδικές σημειώσεις.
Θα ήθελα να έχω πολύ υλικό κάθε μέρα. Όμως τώρα το υλικό μου είναι απειροελάχιστο ή και μηδενικό. Όμως αυτό δεν πρέπει να με αποθαρρίνει. Έχω δουλέψει αρκετά με το παρελθοντικό υλικό αφού χρειάστικα απίστευτα πολύ χρόνο να πάρω την συναισθηματική απόσταση. Το ζητούμενο είναι να ελαχιατοποιήσω τον απαιτούμενο χρόνο της συναισθηματικής απόστασης που συνήθως μου δημιουργεί συναισθηματικά κενά και αρνηση και αρνητική αντίδραση.
Έχω ακόμη αρκετή δουλειά εμπέδωσης. Αλλά επιθυμώ και καινούριο υλικό για να μην νιώθω πως δουλεύω όλο σε συνθήκες αποσύνθεσης. Κι έτσι ακόμη κι αν δεν το έχω θα πρέπει να το ευέβρω. Και για τον λόγο αυτό είναι δευτερευούσης συμασίας αν αυτό το υλικό είναι πραγματικό ή φανταστικό. Την στιγμή που αλληλεπιδρά μέσα μου ως αληθινό είναι όντως αληθινό.
Η συνεχής διερώτηση και η πυρινική μου αμφιβολία είναι επίσεις ένα θέμα που πολύ με απασχολεί και είναι ένας εχθρός μου κι ίσως ο μεγαλύτερος. Και έχω βρει την πυρινική του καταγωγή. Είναι κάτι που το δουλεύω στις πιο αντίξωες συνθήκες όμως και τα φαινόμενα και η λογική και οι συνθήκες είναι εντελώς ανάδρομα. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο από όλα που αντιμετωπίζω και η κεντρική αιτία και ρίζα που με αποσπά και με αποσυντονίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή