Θα έπρεπε να βρω να σου πω μια γλυκιά κουβέντα. Να προσπαθήσω να σε πλησιάσω ωραία. Να κερδίσω με την αξία μου ένα χαμόγελο, ένα χάδι, κάτι τέλος πάντων από αυτά που νιώθω πως έχω τόσο ανάγκη και που αξίζει να παλέψω μόνο γι' αυτά. Και κάθομαι και βγάζω αφρούς και σε διώχνω έτσι χωρίς να το θέλω. Και δίχνω έτσι πως δεν σε σκέφτομαι και δεν εκτιμώ τον αγώνα σου. Αλλά τί περίμενες, τί να το κάνω δλδ να το κάνω μασούρι να το βάλω στον κόλο μου και να πω πως είμαι εντάξει; Ανωμαλίες τώρα. Χίλιες φορές χειρότερα έγινα. Γιατί μου λείπεις χίλιες φορές χειρότερα έτσι. Και δεν έχω και κανένα κατηγορώ της προκοπής να με συνδράμει και να με δικαιολογήσει. Μωρό μου όμορφο, αγάπη μου αγάπη μου αγάπη μου αγάπη μου
Θάλασσά μου .. είμαι ένα μικρό καράβι οεοε οε ο ε
Και σ'αγαπώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή