Είδα στον ύπνο μου ότι είχε έρθει ένας στα χωράφια μου και μέσα από την πρώτη περίφραξη και έστησε ένα μαντρί κι όταν του είπα ότι είναι χωράφια μου μου είπε ότι είναι δικαίωμά του να το βάζει όπου θέλει και μου έπιασε το πουλί για εξεφτελισμό και εξουσιασμό, όπως το είχε πάθει και το παιδί, και φώναζα στον πατέρα μου να με σώσει και δεν ερχόταν κανείς και πήρα την αστυνομία και από την ένταση πνιγώταν η φωνή μου αλλά έβγαινε αλλά κάπως ψιθυριστά κι έλεγα είναι κάποιος που καταπατεί τα χωράφια μου και φτιάχνει μαντρί και ασελγεί πάνω μου και κινδυνεύει η ζωή μου ελάτε να τον σταματήσετε. Κι αυτοί μου λέγανε ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε και πρέπει να πάω να κάνω έγγραφη καταγγελία στην υπηρεσία στην Πάτρα. Και νοίκιασα αμάξι και πήγα τα παιδιά σε μια θειά μου στο χωριό της μάνας μου και πήρα το λεωφορείο για την Πάτρα και ανέβηκα σε ένα κτήριο και έγραψα και έδωσα την καταγγελία και με έστειλε ένα μπατσάκι για χαρτόσημα κι όπως κατέβαινα με το ανσασέρ είδα τη Βάνα και είπαμε να πάω σπίτι της γιατί ήτανε το καρναβάλι. Αλλά μόλις τελείωσα πήρα ένα λεοφορείο και βγήκα Εξάρχεια και ήταν κι εκεί απόκριες και πήγα να κοιμηθώ λίγο στο γραφείο της Λιάνας αλλά είχε κόσμο στον δρόμο και ψήνανε κι είδα όλη την ομάδα του αστέρα που ήταν γνωστά παιδιά από το κουρείο και χαιρερηθήκαμε θερμά κι έφαγα ένα ψωμάκι ψημένο και πείνασα και πήγα σε ένα ψυγείο και πήρα 4 σουβλάκια κοτόπουλο με πιπεριές και 1 μαριναρισμένη μπριζόλα να πάω στα κάρβουνα να τα ψήσω αλλά εκείνη την ώρα βάζανε σφινάκια και έπρεπε να πάω σε άλλη ψησταριά κι όπως βγήκα έπεσα πάνω σε κάτι μεγαλοκοπέλες και μου πέσαν τα κρέατα κάτω αλλά τα σήκωσα και τα καθάριζα από τις τρίχες και τις βρωμιές και σκέφτηκα δε πειράζει γιατί έτσι κι αλλιώς η φωτιά θα τα καθάριζε και πιάσαμε κουβέντα και σπουδάζανε σκηνοθεσία και της ρώτησα μην έχουν καθηγητή τον τερζή και μου είπε μια μελαχρινή με μπούκλα και γυαλάκια ίδια εκείνη η περφόρμερ που είχα θαυμάσει στο βερολίνο πως είναι φίλος της και της είπα παρτον βίντεο και τον πήρε και γελάγαμε και στέλναμε φιλάκια αλλά μόλις κλίσαμε θυμήθηκα πως έπρεπε να δω τον δάγλα και κοίταξα ένα εισιτίριο που είχα χτυπήσει πως του έμενε μόλις είκοσι λεπτά χρόνος και πήγα κι έκανα ντουζ σε ένα ντουζ με τεράστιο σιφόνι που έβλεπα πως εθχαν πέσει μέσα μέχρι και πετσέτες κι όπως βγήκα να πάω έψαχνα να προσανατολιστώ κι είχαν αφήσει ξύλα από έπιπλα στην πολοκατοικία και μια σκάλα ίδια με την δικια μου της κουκέτας που έχει σπάσει η μια βάση αλλά αυτή ήταν ακαίραια και την έβαλα και κατέβηκα θεατρικά στον δρόμο και πήγα να την αφήσω στο γραφείο γιατί ήθελα να την πάρω μετά που θα έφευγα και ξύπνησα από το ξυπνητίρι δεν θυμάμαι κάτι άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή