Η μικρή μας μοιάζει

 

Καμιά φορά συχνά πυκνά περνάει από το μυαλό μου εκείνο το ποίημα με τον τίτλο Ηρωδιάδα και θυμάμαι και την στιγμή που το πρωτοδιάβασα που ήταν φυσικά από εσένα. Υπάρχουν κάποιες ώρες που λέω πως μπορεί και να κάνεις πίσω για τα παιδιά και συνοφρυώνομαι γιατί το ακούω όπως ότι δεν μπορώ να μοιράσω δυο γαϊδουριών άχυρα. Εντάξει μπορεί να μην είμαι και τόσο δίκαια καμιά φορά όπως ίσως αυτές τις μέρες αλλά σίγουρα μπορώ και θέλω.

Γυρνάει στο μυαλό μου δηλαδή ,για να το πω κάπως, η εντύπωση ότι αρνείσαι τις συνθήκες κι όχι εμένα.  Όμως δεν μπορώ να το πω αυτό γιατί δεν μπορείς να αρνείσαι την ζωή κάποιου κι όχι τον ίδιο. Αυτά πάνε μαζί, αλλιώς έχουμε να κάνουμε με ανυπόστατη φαντασία και κάποιον φανταστικό άλλο. Κι έτσι πάντα αυτές οι σκέψεις με μαυρίζουν και τις παρατάω. Όχι τελείως βέβαια, κρατάω λίγο το πείσμα για καλύτερη ζωή και συνθήκες σε μια κοινή πόλη. Πότε κρατάω το πείσμα και πότε πότε και την αντίδραση γιατί νιώθω ότι κρίνομαι προκαταβολικά αρνητικά και αυτό μπε πληγώνει. Λειτουργεί πολύ αντίρροπα μέσα μου.

Η «μοναξιά» σε αυτόν τον αγώνα λειτουργεί πολύ αντίρροπα μέσα μου. Ξέρω ότι έχω πολύ καλά παιδιά με γερές τις πιο γερές βάσεις. Παρουσίας, πίστης, εμπιστοσύνης, κατανόησης, αγάπης και ειλικρίνειας. Που κύριο μέλημά μου είναι να τους μάθω επιβίωση, αυτονομία και αυτοσυντήρηση, να τα κάνω ακεραιότητες και να τους μεταλαμπαδεύω τον πολιτισμό μου. Να τους μάθω να σκέφτονται, να ερευνούν, να συλλέγουν, να κυνηγάνε και να ψαρεύουν, να θέτουν στόχους και όρια. Τα παιδιά δεν είναι εμπόδια ούτε βάρη είναι. Ακόμη και όταν τα κουβαλάς είναι αυτό το βάρος που κάνει πιο σταθερή και ασφαλή την πορεία του προσκυνητή προς την κορυφή. Τα παιδιά είναι αυτά που σώζουν τον ιδανικό κόσμο μέσα μας και έξω μας και γύρω μας. Ανοιχτές προσλαμβάνουσες, σταθερότητα και αγάπη θέλουν. Και για την δική μου περισσότερο ξεκούραση ένα ασφαλές περιβάλλον.

Ο Ηρακλής παρόλη την δοκιμασία που πέρασε και που ήρθε τόσο νωρίς αντιμέτωπος με πειραγμένους έχει βγει πιο χαλαρός και σταθερός και συγκεντρωμένος, εργατικός  ορθολογιστής. Η μικρή ήπιε πολύ Ντουέντε και ουρανό και μάχες πολύ λυσσασμένες. Το νανούριζα με την Θάλασσα το παιδί και υψηλή ποίηση.  Τι να σου κάνει το παιδί, θα δυσκολευτεί να βρει κάποιον τόσο βαρεμένο. Έχει μεγαλώσει με τους στίχους μας αυτό το παιδί, είναι τόσο μα τόσο δικό μας. Στον Ηρακλή ήμουν τελείως ψαρωμένη και πήρε τελείως κλασική παιδεία, μουσική φυσική μαθηματικά γλώσσα γυμναστική.    

Όλοι το λένε, είναι θαυμάσια τα παιδιά μας! Η μικρή θέλει μόνο λίγο ακόμη δουλειά με τα προσωπικά και τα ιδιωτικά να τα καταλάβει χωρίς να πληγωθεί το μωρό μου. Ορίστε σήμερα είναι εδώ και αναστατώνει τα πράγματα μου, κάνει μετακομίσεις στο δωμάτιό μου. Πήρε το μικρό γραφείο και το πήγε στην γωνία δίπλα στην σκάλα. Τουλάχιστον πήγε προς τη σκάλα!

 Μόλις κατεβαίνεις στον τοίχο ακριβώς αριστερά είναι μια πορτούλα για το δωμάτιό της. Κι έχει κι άλλη πόρτα μπροστά, μεγάλη και μεγάλο γραφείο, το καλύτερο και το μεγαλύτερο γραφείο του σπιτιού, άσχετα που το έχει κάνει σκάλα για να βγαίνει στα κεραμίδια.

Το ξέρω ότι τα λατρεύεις όσο κι εγώ και τρέμεις και ανησυχείς και θες το καλό τους. Να μην ανησυχείς. Ότι έγινε έγινε και το γινόμενο είναι ότι έχουν πάρει όλη μας την αγάπη και είναι πολύ εντάξει. Δεν ξέρω, βλέπεις κάτι άλλο;  

Καλά

Πάω να φτιάξω πικνικ για παραλία. Τα φορτώνουμε όλα στο παπί και τη βάρκα και πάμε με παπί και ποδήλατο. Και στις ανηφόρες ρίχνουμε και σχοινί για τράβηγμα. Όχι σε όλες όμως για να μην βγούμε τεμπέληδες. 

Σας αγαπώ φως μου.

   Ανάσες ..