Δεν συνάδει να έχεις μια σελίδα βιογραφικό με βραβεία και να τα επικρίνεις, ούτε έμεσα ούτε άμεσα. Διαλέγεις αν θες να έχεις άποψη με βάρος ή να τα αποποιηθείς ή να τα κρατήσεις. Μα καλά δεν σε ένοιαξε κανείς να σου το πει από τον περίγυρω! Πες δεν το σκέφτηκες έτσι εσύ, σε αφήνουνε να ξεφτυλίζεται έτσι η γνώμη σου και η συνέπεια των λόγων σου. Δεν υπάρχει ούτε ένας φίλος που να σε νιάζεται αληθινά να σου το επισημάνει, να σου χτυπίσει το καμπανάκι! Στεναχωριέμαι πραγματικά αγάπη μου για τους ανθώπους και τις σχέσεις πως έχουν έτσι γίνει τύπου είσαι καλός φτάνει να μην μπερδεύεσαι και να μην ενοχλείς. Και μπορεί κι εγώ που νιάστηκα να στο πω να βρω τον μπελά μου τελικά και να προτιμάς πάλι τους σχετικά αδιάφορους, που σου έρχονται πιο απάλαφροι, όπως το κάνεις. Εγώ πάντως μιλάω και ας το πληρώνω. Ας με έχεις για κακιά και κακοποιητική κι ότι σε βολεύει. Εγώ ξέρω πάντως από ποια συναισθήματα εκινούμαι και τί λέω και τί πράτω ξέρω. Και το παραπέρα μου περισεύει. Ούτε να σε νταντεύω τώρα. Θα σε νταντεύω όποτε γουστάρω όχι όμως όταν διακηβεύεται το βάρος η σοβαρότητα και η συνέπεια σου. Εκτός αν είσαι κι εσύ ευτυχώς που τρελάθηκα και δεν ξέρω τι κάνω κι ότι να ναι και τί να λέει και το ένα και το άλλο και τίποτε.
Στο είπα και τότε με τον Διονύση. Και με είπες ηλίθια και σταμάτησες να μου μιλάς. Δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον που τον έβαλες πρώτη μούρη στην ζωή σου και στο βιβλίο σου και να κυκλοφορεί ακόμα το βιβλίο και να μην έχεις κάνει τουλάχιστον μια δημόσια παρέμβαση πάνω στο θέμα να ανατοποθετηθείς να πεις παιδιά δε με αφήνει ο εκδοτικός να το αποσύρω πχ κάτι. Όπως το επανέκδοσες το άλλο χωρίς το δώρο μου και την αφιέρωση στον Κώστα. Να υπάρχει συνοχή στις πράξεις και στα λόγια σου. Αν και δεν είναι κάθαρμα όπως έλεγες πια τώρα μια χαρά μιλάτε με τον Διονύση, αγαπημένε μου κτλ. Μιλάμε για σούργελα καταστάσεις. Η και με εμένα το ίδιο να βγεις να πεις δημοσίως αυτή είναι κακοποιητική ή αισχρή παρενοχλητική,δε ξέρω κι εγώ τι ένιωσες να το πεις εμπεριστατωμένα και με αποδείξεις, ότι έκανες λάθος που μου έδωσες μια εισαγωγή τότε, να σώσεις το έργο σου τουλάχιστον κάπως από τη λάθος επιλογή σου κτλ. Κατάλαβες. Αυτά είναι σούργελα με τις εισαγωγές και τις αφιερώσεις τύπου τα γαμησιάτικα. Αν δεν τον έχεις χιλιοτσεκάρει τον άλλο και πάλι. Τα ποιήματά μας είναι σα παιδιά μας , δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να μας να μας τα φυλάει ο γκόμενος ή ο όποιος φρέσκος μαλάκας. Και δεν το λέω δασκαλίστηκα, εγώ έχω κάει στην κυριολεξία από αυτό. Εντάξει. Να βάζουμε όμως και λίγο μυαλό από τα παθήματά μας. Να είμαστε σοβαροί με τα σοβαρά πράγματα. Γιατί όταν μπλέκουμε με μαλάκες ο γιατρός ανησυχεί για μας όχι για τους μαλάκες όπως ξέρεις οι επιλογές μας είμαστε εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή