Δεν ξέρω ποιος πονά περισσότερο και λέω πως όλοι πονάμε το ίδιο. Πως όλοι τα ξέρουν όλα, μάλλον όταν νιώθουν τα νιώθουν όλα. Και αμέσως ο κόσμος παίρνει την θεϊκή του διάσταση κι όλα καλά. Μικραίνω κι όλα καλά. Κι όσο μικραίνω ξεχειλίζει η αγάπη και μια σταγόνα να είναι όπως μικραίνω γίνομαι πιο μικρή από σταγόνα και με ξεχειλίζει. Λουζόμαστε έτσι με μια σταγόνα. Τί είναι μια σταγόνα μπροστά στον Ωκεανό. Να μη σε νοιάζει το τίποτε μωρό μου. Αυτοί είναι βαλτοί .. όμως
, παρμένοι από μετόπη Ναού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή