Απόψε θα ήθελα να ήμουν μαστουρωμένη και πιωμένη από τα φιλιά σου 

Να αλητεύω να χορεύω να τραγουδώ το σώμα σου  

Και να γράφω ακατάληπτα εκστατικά ποιήματα στην μνήμη και την καρδιά σου

Να μας έβρισκε το ξημέρωμα σε ένα άγνωστο του μυαλού μας δωμάτιο 

να κλείναμε την πόρτα πίσω μας χωρις να έχουμε τα κλειδιά

Να σταματούσαμε από την εξάντληση-λευκοί σαν άγγελοι για καφέ σε κάποιο τυροπιτάδικο 

Και να παίζαμε το παιχνίδι ότι μόλις έχουμε γνωριστεί...