Α.
Του πόθου μου το φυλαχτό που έχω κρεμάσει στο λαιμό
Άρχισε πάλι απόψε να με πνίγει
Κι η διάγνωση που τρίβεται στα μούτρα μου σαν
να με τελειώνει πιο πολύ
να με περιγελά, να μου ζητά τον ουρανό με τα’ άστρα
Σταμάτα
Σταμάτα λίγο να συλλογιστούμε.
Β.
Γίνε Θεός και φτιάξε μεταμόρφωση
Σαγήνης να της κλέψεις
τον έρωτά της. Μα να χαθείς
μετά δεν θέλεις!
Τι μεταμόρφωση παντοτινή θες να είναι αυτή!
Γ.
Που να σε βάλω; Βάλε με
στα τρομερά του μέλλοντος
Τα φοβερά που θα ‘ρθουν.
Δ.
Τρέχουμε γυμνοί στη Σελήνη και σ’ αγκαλιάζω.
Κυλιόμαστε σε ενός κρατήρα τη στάχτη
με σφίγγεις Πύθωνα
κι όσα έχω μέσα μου δίνω να σε κερδίσω.
Ε.
Σε έχω μπροστά μου. Κάνουμε έρωτα.
Αγάπη μου με τα πολλά πρόσωπα σε χύνω στο ένα σου
Αυτό που δεν έχω δει. Πώς είναι αυτό που θυμάμαι;
ΣΤ.
Όταν βαστώ τα στήθη σου στα χέρια μου
και τρέμουνε τα πόδια μου
σε ένα χορό Αφρικάνικο απ’ της Αμερικής το όνειρο χτυπημένο
με κυριεύει Έξταση
και βλέπω πως καβαλάω μηχανή
που είναι η ουρά ενός κομήτη όταν μπαίνει στον Ήλιο.
Ζ.
Ο Ιούλιος πιστεύει στον Βρούτο.
Η.
Δέσε με και φίλα με μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή