αξιοπρέπεια

 

Όχι όχι δε μιλάω σε σένα. Ούτε σαν άλλοθι δε μπορώ να το λέω αυτό, ούτε σαν όνειρο, ούτε σαν τέχνη. Είναι κάποια πρόσωπα στο μυαλό που υπάρχουν για τις ιστορίες. Ήρωες δικοί μου. Είναι και ήρωες άλλων, δικοί σου.

Κάτι φορές νομίζω ότι μιλάω σε σένα που μιλάς σε μένα. Να το ξέρεις όμως, εσύ που δε μιλάς σε μένα, δε μιλάω σε σένα. Γιατί πρόκειται για ερωτοαπαντήσεις. Για διάλογο κανονικό. Τις περισσότερες φορές ο διάλογος είναι ανάμεσα σε άυλα και υλικά, αληθινά γεγονότα και μυθοπλασία, ονειρικές προβολές. Κι εγώ απλά ένας γίνομαι ένας αφηγητής όπως ένας μάγειρας που βάζει μόνο την τέχνη του για να φτιάξει κάτι ωραίο να το προσφέρει. Έτσι κι εγώ φτιάχνω για να το δώσω. Κι ας με λένε αφελή ή ότι μπορεί να με πιάνουν κορόιδο. Ξέρω πως ότι δίνεις παίρνεις. Έτσι παίζω και τους ρόλους που μ’ αρέσουν. Έπαιξα και το καψούρι σου και μου άρεσε που δοκιμάστηκε η αξιοπρέπειά μου και κέρδισε γιατί ο έρωτας είναι ανίκητος και καίει και σε καθαρίζει από τα περιττά. Δεν έχει καμία σχέση με τις ωμότητες που βλέπουνε οι πολλοί.

Με ρωτάει ένας να μη πω, αν  κάνω πλακομούνια με την ξαδέρφη μου και του απαντώ ότι είναι δυστυχισμένος μαλάκας κομπλεξικός.  Εκτός αν δεν ξέρει πως αλλιώς να μιλήσει για την αγάπη, την οικειότητα, την ευτυχία, τον αισθησιασμό. Είναι δύσκολο, όσο υπάρχουν οι φοβίες, τα ενοχικά, οι σεξουαλικές εξουσίες, κάποιος να καταλάβει τι ωραία που βρίσκει όλους τους τρόπους και εκφράζεται η αγάπη όταν βρίσκει χώρο να εκφραστεί. Πόσο αξιοπρεπές είναι αυτό, όταν εκφράζεται με ωραίες πράξεις, όμορφα κι αληθινά, ανιδιοτελώς στη βάση.

Το πόσο σεβόμαστε και το πώς αντιμετωπίζουμε την ελεύθερη έκφραση έχει να κάνει σίγουρα με την αυτοεκτίμηση μας και τις δυνάμεις μας. Ευτυχώς εμένα δε θα μου κόψει κανείς το ψωμί και τα παιδιά μου τα θέλω να ακούν την καρδιά τους, να νιώθουν όσο γίνεται πιο άνετα με τα συναισθήματά τους. Όποια κι αν είναι αυτά, να βγαίνουν όσο γίνεται με τρόπο, να βρίσκουν τους στόχους ή να χτυπάνε σε τοίχους. Να ξαλαφρώνουν και να ξεκαθαρίζουν, να δίνουν ότι είναι να δώσουν και να είναι αυτό. Με αξιοπρέπεια, να κάνουν καλό στον καλό και κακό στον κακό. Να μπορούμε να κοιτάμε το εαυτό μας στα μάτια.

Τώρα εδώ κοιτώ τον εαυτό μου στα μάτια. Τον ρωτάω, σε ποιον γράφεις; Γιατί σε κάποιον γράφεις για να νιώθεις τέτοια εκφραστική πληρότητα όταν το κάνεις που δε σε νοιάζει αν είναι να γίνουν κάτι λογοτεχνικά αυτά τα γραπτά ενώ είναι γραμμένα με τέχνη. Ναι απαντάω. Σε κάποιον ναι. Σε αυτόν που μου μιλάει. Σε αυτόν που μου Μιλάει με το Μ κεφαλαίο, ξέρεις τι εννοώ… 

Τον κοιτάω στα μάτια και βλέπω ότι με καλεί να εκφραστώ παραπέρα. Να είμαι με αξιοπρέπεια ανοιχτή. Αυτό είμαι έτσι κι αλλιώς. Και να μπορώ να παίζω και τους ρόλους που μ'αρέσουν. Προπάντων να βρίσκω ενεργειακά μέρη. Να γδύνομαι και να βουτώ, να ξαπλώνω στα χώματα, να κατουράω στον γκρεμό, με αξιοπρέπεια. Και ο αέρας να μου χαϊδεύει τα μπούτια. Τα μάτια μου να ταξιδεύουν και να διαλέγουν από ψηλά τα τοπία. Να Μιλώ γι'αυτά σε αυτόν που μου Μιλά. Με αξιοπρέπεια.   

( photo by net)