ΚΟΣΜΟΓΩΝΙΑ ποιήματα

Ψάχνω όλες αυτές τις μέρες, απο την προηγούμενη εβδομάδα που η Κοσμογωνία είναι γεγονός, λίγα λόγια να γράψω στο χείμαρο για αυτή. Ίσως είμαι ακόμη λαχανιασμένη απ' την ανάβαση, ίσως η θέα της συλλογής να με έχει αφήσει σε μια σιωπή ικανοποίησης. Έτσι κι αλλιώς μέσα της είναι ο λόγος.
Διάλεξα να έχει τα καλύτερα ολοκληρωμένα ποιήματά μου, απο το '98 έως σήμερα. Πέρα απο λίγες εξαιρέσεις όπου λειτούργησα με κριτήριο τη συναισθηματική αξίας κάποιων στιγμών που θα δημιουργούσαν ιστορικό κενό αν έλειπαν απ' την πρώτη μου επίσημη ποιητική συλλογή.
Συλλογή, ναι, ολοκληρωμένη, με ροή και χαρακτήρα. Αν και ο αυστηρός κριτής εαυτός μου λέει πως πρόκητε για σπουδή. Για μια εργασία προκαταρκτική, μια πρώτη μύηση.
Το ποιητικό βίωμα, η προοπτική θέαση της πραγματικότητας, η ικανότητα σύλληψης παράλληλων κόσμων, η αξιοματική σύνθεση της αλήθειας είναι οι δρόμοι του αισθητικού ταξιδιού. Μα είναι και θάλασσες με σειρίνες και εδάφη λωτοφάγων. Ο προορισμός είναι η μήτρα, το ταξίδι του λόγου, της μνήμης, είναι ταξίδι επιστροφής, είναι το μέλλον που κατευθύνεται στο παρελθόν, στη γέννεση, στη λευκή στιγμή που όλα τα χρώματα ιριδίζονται μέσα στην μόνη κι αληθινή κίνηση. Απ΄ το πνεύμα στη σάρκα, απ' τον θάνατο στη ζωή. Κατ΄αυτό τον τρόπο ο ποιητής γίνεται αγωγός κι αρωγός αυτού. Μεγάλος υπέυθυνος για το που θα το αποθέσει. Μπορεί να παρομοιαστεί με έναν εξορκιστή που αν δεν γνωρίζει καλά την τέχνη του γίνεται καταστροφικός εσορκιστής. Μεταιωρίτης που χτενίζει την κόμη του ανάμεσα στην ύπαρξη και την μη ύπαρξη. Στο συναίσθημα χωρίς "σώμα" ιδέας και στο σώμα χωρίς "ιδέα" συναισθήματος, ενώ πρόκειτε για τα όργανα της ίδιας ορχήστρας.
Οι κανόνες κατάδυσης βρίσκονται πολύ κοντά στους κανόνες της ποίησης. Ο καλλιτέχνης θα εξαντληθεί αν εδρεύει όλη την ώρα μες τα "μπορντέλα" για να περιγράψει και να πολεμίσει τον υλισμό που τρώει τις ψυχές μας και κουφώνει το "είναι μας". Αν στολίζεται πολύ θα ξεχάσει την αξία του φυσικού κάλλους. Κι αν βυθίζεται υπέρμετρα στου υποσυνείδητου τις ονειρωδείες θα καταντήσει να κοιμάται "τον ύπνο του δικαίου".
Μίλησα δηλαδή για δρόμους, για προορισμούς, για κανόνες, για σημεία, διανύσματα, για μέρες και νύχτες. Κάπως έτσι τα κατάλαβα στη μέχρι τώρα πορεία μου και κάθε εποχή αναθεωρώ. Η ποιητική αυτή διαδρομή παίρνει μορφή εδώ στη Κοσμογωνία.
Για τη γραφή του βιβλίου πάντα θα ευχαριστώ όσους με πίστεψαν και κυρίως όσους ακόμη με πιστεύουν τόσα χρόνια και μου ανέχονται την ιδιαίτερη τρέλα της τέχνης. Όσα με άγγιξαν και συνέβαλαν χημικά και ψυχικά στον ειρμό μου.
Για την πραγμάτωση του βιβλίου πάντα θα ευχαριστώ την αγαπημένη μου ποιήτρια και φίλη Χαριτίνη Ξύδη που υπομονετικά με προέτρεπε πολύ καιρό τώρα και στάθηκε φάρος σ' αυτή την προσπάθεια, αλλά και στάθηκε γενικά στα πιο σημαντικά κι επικίνδυνα βήματα της ποίησής μου. Τα 24γράμματα. Τον αγαπητό Γιώργο Πρίμπα που αγκάλιασε ως αδερφός αυτή τη συλλογή. Το ζωγράφο και φίλο μου Κωστή Τζαϊλάκη για τον πολύτιμο πίνακα του Πάνα που μου χάρισε και με συντροφεύει ως σύμβολο πιά. Κι όλους όσους εργάστηκαν για τη βιβλιοποίηση του έργου.
Οι λάτρεις της ποίησης είμαι σίγουρη πως θα αγαπήσουν και την Κοσμογωνία και πιστεύω πως η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη. Όσο για το χείμαρο, κι αυτός θα βρει τη "φυσική" ροή του όταν καταλαγιάσει ο διθύραμβος και οδηγήσω στις δημιουργικές της διαστάσεις την ευδαιμονία που νιώθω.