το εύθραυστο πρίσμα της λατρείας

αίμα, μέλι, χολή. Αμαζόνες. Κένταυροι. βουνά. θάλασσες. λιβάδια. τρύπα μας ποιητή. με το νοητό άξονα της κεφαλής σου. εσύ ’σαι ο προφήτης.

ένα άγγιγμα στη γη σου φτάνει. κι εκτοξεύεσαι. τραγουδιστά στο ρυθμό της ανάσας, που πέτρα είναι και στην κορφή σε πετά. δορυφόρος. κι εκεί ξεδιπλώνεις τον ανθό. με τα δάκρυα σου ποτισμένος να αναβλίσει το νέκταρ της αθανασίας.
αισθήσεις κι αγάπη ιδεατή. έλα και δείξε μας. εσύ ’σαι ο προφήτης ποιητή.

στις ομορφιές των μορφών σου. σαν κρυπτά κοιτάς, ασθμαίνοντας θάμπη στο εύθραυστο πρίσμα της λατρείας.

(art J. Vettriano)

καύση φαιών πνοών

Mια μέρα γιορτής θα συναντηθούμε. το βλέμμα στο βλέμμα θα είναι χάδι στις αγωνίες μας. ο χρόνος φως διακεκομμένων σινιάλων. σημεία που θάμπουν το απροσδιόριστο σχήμα της ψυχής.

όλο το ταξίδι νερό, και παρασύρει και εξατμίζεται.Σ‘αγαπώ έτσι γράφω σε ένα χαρτάκι και στο σφίγγω στα χέρια σου να το κρατήσεις και σκάει και τρέχει νερό, σ’ όλο το ταξίδι.

άνθρωποι στο πέρασα, έτσι είναι η ζωή, ένα πρωτόειδομα, κι ελπίδα λαχτάρα.

η απάντηση της εξίσωσης υπάρχει, μα τα στοιχεία κινούνται, φημολογείται προς την καταστροφή.
-κουμπί στη θύρα, Θερμοπύλες. κάτι που δεν ενδιαφέρει. κανείς. παρθενογενετική αυτοκτονία. ο κόσμος τρύπες αγνώστων, μεθύσια συνουσιασμών. δυσκολοχόνευτοι δείκτες για εμετό-

ναι, μια μέρα γιορτινή θα βρεθούμε, όπως το φεγγάρι πάνω απ’ τα πηγάδια μας.

θα ακούγεται το μακρινό βουητό απ’ τα τζιτζίκια. κι ένα ράδιο στο βυθό.
πάνω μας η γυάλινη ξύστρα των άστρων, να ρίχνει την διαμαντένια μπόρα της στο μαύρο ουρανό.

(foto by me)

-μεταφραστής αγωνιών-

ο Ήλιος που πατάμε δίχως συνειδητοποίηση
ο Ήλιος που είναι σε βάθος κρυπτός
αναπνέοντας ηφαιστιακά λαχταρά να
ενωθεί με τον γυμνό του έταιρο είναι

ο Ήλιος που λέγεται πυρίνας της Γης

(art De Chirico)

ΕΞΈΓΕΡΣΗ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΉ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΈΡΙΑΣ

Τα όσα μας ένωσαν και μας ενώνουν

αφαιρετικά σχήματα στο βανδαλισμένο ψηφιδωτό του ονείρου

Βεγγαλικά νοήματα
φουσκάλες που σκαν στον βρασμό του ελιξιρίου

Άποτε, μια εναρμόνιση στο ύψος της θέας
μια στιγμή μεσοδιαστήματος των υπολογισμών του εκτροχιασμού μας

Πηγαία η παράσταση διαφορετικότητας με ακροβατικά στον ιστό των ορίων

Στον σωλήνα των αναλύσεων φιλιστρίνια του έρωτα κι αδιέξοδα play room

Κεραίες με περιστρεφόμενα ραντάρ
τυμβωρύχων περσόνες του ρηχού υλισμού προσφέροντες ως δόλωμα κοινωνική αποδοχή βάση των αποδοχών μας

Υλοτομικοί συντονισμοί στον χορό των καλικατζάρων
Hard core κι underground ανάσες, μπουκώματα αμαρτίας, άρτιας εξόδου αυτοχειρών.

Ανθρώπων αισθήσεις στο χαλασμένο τηλέφωνο του συστήματος
Τραβηγμένα τραβλίσματα προκηρίγματα γύρω απο την ωρολογιακή βόμβα της καρδιάς μας.

Γραφές μιας κάποιας ευθείας αριστοτελικής -ενώ νου σας- εννώνουσας ψυχή με σωμάτιο -στο μάτι-

..Διυλισμός εισερχομένων σπερμάτων. Όπλα που σπαν. στην αγκαλιά. κατα κλείδα.

(art V.Kelaidis)

Fuck oUρλ

σβούρερς όμπρελα σφαίρες
ταν το μπαλα μπαλάντα ασ
μπαλντά είπαμε ξύλο σβλ
βαριά μγια πέταμα   to
το καλ΄λυτερο κομμά
τι γιαυτί καλύτερα

............................................................................

ο ι νό ς στα χέρια κέρας κέρασμα του ννν

άφεγγε σαν έφαγε

το χρώμα της ανατολής
έφευγε κυνηγημένο

ματαιοδοξίς αγγελική μα την ψυχή του σε άγαλμα

χαιρετά φεύγει ένα νύχι

το φεγγάρι πιασμένο στο μανίκι αλεξ'ιπτωτο

se μιαν άλλη βαρύτητα σηκώνει -συκώτι- Αφροδίτη

λιωμένος Ήλιος στον ορίζοντα ρύζι γμμαίααμι

ατέρμονα ισορροπημένο στο β-ρ-ωμμοχλό 

μοβ ποδοκίνητas κουμπάκια

ράμφος να σκαλίζει
στα βράχια ψάρια
ασπασμούς διαμπερείς

διαμπαεορεί

χρισμένο στη Φαίδρα fish

θέλω ένα χέρι πολύ δυνατό

 

κινηματογραφικά τα ονειρά τρεμίζουν
και λιγοστά φωτίζουν
οστά στους τοίχους
που οι υφές τους σχίζουν
κι αίμα δεν τρέχει παρά .. παράνοια

 

θέλω ένα χέρι πολύ δυνατό

να με τραβίξει έξω απ’ το συρμό

θέλω ένα χέρι πολύ δυνατο

να στρέψει κάπως τον πομπό

 

• θέλω ένα χέρι πολύ δυνατό
• να ανοίξει το κεφάλι μου στα δυό
• να βαπτιστώ μακάριος μακαρίτης 
• στο ηλεκτρικό συντριβάνι του τσί
• που το’χουν όλοι, στραβοί και κουτσοί
• κι εγω ξεχωριστά ξεχωριστή μαζί
• του μυαλού μου το κουκούτσι
• που το πατά ένος παλιάτσου το παπούτσι
• στο χώμα το σαθρό που βάλτωσα
• εντώς των ημερών να βγούν φυντανια
• και γλάστρες τους τα συντριβάνια

γιατί είμαι ένα θαύμα

απ’ άγνωστο θεω³

είμαι πάντα ένα θαύμα

απ’το άγνωστο θεω³

είμαι για πάντα ένα θαύμα

απ’ άγνωστο θεω³

 

(art Ensor)

θέαμαι - θεάμαι

ή βάπτισμα στο νέο κόσμο

~να πίνω παγωμένο χρόνο

σαν άζωτο.. το οξυγόνο. ~

ηλιότρπα βομβά η θάλασσα

σύνορο εγρήγορσης
του δάσους το τζιτζίκι

/

ένα πανηγύρι ψυχανεμίσματα 

 ο αφουγκρασμός του βράχου

/

 αμνός με αμνησία

η Κίρκη η γουρούνα μας

-μουσική-θεώρηση-μουσκίδι-

/

στον κόλπο όπου τα κύματα

στροφυλλίζονται κι ανθίζουν


στήλες νερού ακροβατώ..

δυο ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ

(my foto by spitha)