δυο παιδικά χεράκια τσαλάκωσαν και μου πρόσφεραν το χαρτί
κι όμως με αρματωσιές ντυμένες παρελαύνουν οι αλήθειες
η δύναμη στάθηκε στους κόκκους της κλεψύδρας
-όσο κι αν φωνάξω η φωνή μου πως να φτάσει εκεί-
Τι κάνεις, είσαι καλά;
πόση σημασία μπορεί να έχει αυτό
πόσα ταξίδια χρειάζονται για να σβηστεί ένας αποχωρισμός
πόσοι παλμοί για να μετρίσουν αυτό που νιώθω
ποια ταινία του σινεμά μπορεί να αντικαταστήσει το όνειρο
(art Mondrian)
Τι Κάνεις;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι καλά;;;;;
περίεργα είμαι φίλη μου, εσύ;
ΑπάντησηΔιαγραφή