Θάλασσα μ’αρέσεις
γιατί δεν κάνεις εξαιρέσεις
βουτώ, με χαϊδεύεις παντού
έχοντας σύστημα αυτοκαθαρισμού
αν ξένο σώμα γίνω ρίξε με στα βράχια.
"i loose control because of you babe"
..Scorpions
[1foto by Antony, 2foto by me]
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
THALASSA
Θάλασσα μ’αρέσεις
γιατί δεν κάνεις εξαιρέσεις
βουτώ, με χαϊδεύεις παντού
έχοντας σύστημα αυτοκαθαρισμού
αν ξένο σώμα γίνω ρίξε με στα βράχια.
"i loose control because of you babe"
..Scorpions
[1foto by Antony, 2foto by me]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
βρήκα ένα άσυλο για τη καρδιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήάσυλο ανιάτων, μα είναι ωραία, καλό κόσμο, δραστηριότητες, υποψία αγάπης.
Ύποπτη η αγάπη γίνεται;
όχι
ούτε κτητική γίνεται
«αγάπη μου»
απ’το κτήνος όμως πάντα ξεκινά
κι η αρχή χάνεται καθώς πλησιάζει στην άκρη,
λοξοκοιτώ βλέπωντας αυτό που γυρεύω έντονα έως μανιασμένα.
μαγνιτισμένα
το πινίο μου άναψε
απο έφλεκτη ποίηση
ζεστή ζέση ζήση ζέστη
Φι (φιλί, φίλοι, φύλο, φύλλο, ΦΩΣ, φαυλότητα, φάλενα, φτιάρι, φάρος, θάρρος, φθορά, φακ, φυλακή, φλογέρα, φυστίκια, αλκόολ, πάγο, φάγω, φαγωμένα νύχια, νύχτα φεύγω, φτηνά υλικά, όχι, δεν είναι για την ύλη αλλιώς με έχυσε στο μυαλό, fuck, one night stand;)
Πλατωνικά ερωτευμένη
----------------------------- .
Με ΚΛΙΚ αριστερό από τη Θάλασσα της Φαίδρας Φις στο ΠΙ της
ΑπάντησηΔιαγραφήβρέθηκα μπροστά στα κύματα άλλης ΘΑΛΑΣΣΑΣ
που στολίστηκε με βράχια από λέξεις λυρικές...
Τι μπορεί να φέρει στην ΟΘΟΝΗ ένα Κλικ δεξί σε φεγγαροντυμένους στίχους;
Ίσως να μην βγαίνει πάντα το παράθυρο διαλόγου
που σαρκάζει την εκ γενετής επιθυμία:
«Δεν διατίθεται προφίλ για ανεμοδαρμένους πόθους"
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
ανακατεύει αναρτήσεις
κι απ' την σούπα τους κάποτε προκύπτουν ΔΟΚΙΜΕΣ ΝΑΡΚΗΣ ΤΟΥ ΑΛΓΟΥΣ (εκει θα βρεις τα δικά μου ΦΙ)
χα !
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ μαρέσει αυτή η σούπα, είναι κατα βάθος αυτό που επιθυμώ, πάντα μάρεσε να μπερδεύω τις γεύσεις, να ανακαλύπτω συνδιασμούς, και το κάνω άφοβα προκαλώντας εκρίξεις ,εσωτερικής καύσεως, στα ανοιχτά της θάλασσας ή της στεριάς στις αλάνες τις τσιγκάνικης φύσης μου.
είπα να μπλέξω τους κόσμους μας αυτά τα βράδια που ξεχύνονται συναισθήματα.
ναι, τα πνεύματα νιώθουν, νεκροζώντανα συναισθήματα και πολύχρωμα.
αν ο αίολος είχε ασκό με ανέμους, ο δικός μου ασκός φυλακίζει τρικυμισμένες αισθήσεις κι έτσι πειραματίζομαι σαν νιώσω πως τον βαστώ γερά, ή κάποιος με κρατάει, να τραβώ τον φελό, κι αυτό έκανα στη θάλασσα.
μα νομίζω πως εκεί, στο ταξίδι, το ταξίδι, σε εργαστιριακές συνθήκες πραγματοποιήτε με μηδενικές βαρύτητες ή αντίθετους ανέμους
τόσο που στην καλύτερη έμινα ανέπαφη και στην χειρότερη φόρτωσα κι άλλη τρικυμία..
έννοια, μετά τα στενά ανοίγεται ωκαιανός!!