Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008
ΕΛΙΓΜΟΣ
Στα μαβιά κρόσια της οδύνης
στα αγάλματα της αγωνίας
στις υγρές σιωπές
υπάρχει ένα πρόσωπο
τόσο πολύ βγαλνένο απο τα δάκρυα
τόσο ακατανόητο
τόσο ζεστό στο χέρι που του γνέφει
έν’ άλλο πρόσωπο
μια οπτασία με πυρσούς που σχίζει την ερήμωση
καβάλα η νύχτα στις οροσειρές της
με άστρα σαν νοήματα που σφεντονίστηκαν
άλλοτε απ΄την παιδική τους ηλικία
και δίνουνε το κατευόδιο της ζωής
επάνω στις ανηφοριές του οίκτου
Υπάρχει
μια τρυφερή καμπύλη που χρωστά στον πόνο
την περιπέτεια της φωτοχυσίας της
ένας φακός που ενώνει τα αμαρτήματα
σαν ύπτια σπλάχνα που ριξεν η τύχη
Εκεί
Ένας καλός απ’ τη σκιά που τον μαγεύει τοίχος
κάνει γωνία πρίν απο το κλάμα
Ύστερα φτάνουν οι κορμοστασιές του ολέθρου
δέντρα με μόνη επίπλωση τα δάχτυλα τους
με μόνη πίστη την ξεριζωμένη τους λαλιά
Είναι καλό να μη μιλάν εκείνοι που έζησαν
οι άλλοι βαστούν στα χέρια οιμωγές
τρέχοντας πέρα σαν αβάφτιστες φτερούγες
Έζησαν
Ένα πηγάδι ανοίγει φόβουσ επειτ’ απο καθ’ ελπίδα του
Γιατί να τρέμει αυτό το σύρμα
τούτο το πουλί ποιό βλέμμα να τροφοδοτεί
Τί θέλουμε
Υπάρχει
Ένα σβησμένο πρόσωπο σε κάθε αυλαία λήθης.
(Φυσικά!!!: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ)
[art> De Chirico, foto> by me]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
«..ξάφνου είχε πολύ χώρο. Όση ώρα το πλοίο έσκιζε τα νερά και τα άφηνε πίσω του νόμιζε πως έμπαιναν μέσα της και την ξέπλυναν, άλλαξε η μυρωδιά της, είπε, και τα σπλάχνα της ήταν πιο δροσερά ήταν πάλι ελευθερα. Άρχιζε να απολαμβάνει την ευτυχωρία μέσα της είχα μεγαλώσει κι άλλο είχε ξεχειλώσει τα όρια και από τις 2 μεριές το zenith και το nadin . Κολυμπούσε ανάποδα στα νερά που ξέπλεναν τον άπλετο χώρο της και ερεθιζόταν με αυτό, ηδονιζόταν μετά από τόσο καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίζα., όλα περνάνε. Ερωτεύτηκα πάλι..»
(από: ’’ΤΟ ΜΑΛΑΚΟ ΓΟΥΝΑΚΙ’’ μου)
Dog love
loving ungly
Ωραίο το "Μαλακό Γουνάκι"!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ΄άλλα,
η σωστή ορθογραφία της ξεπατικούρας με χάλασε λιγάκι..
:P
Πολύ όμορφο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Ε-ΛΥΓΜΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή...και θέλω να κλείσω τους κύκλους που άνοιξαν τα δικά σου δάχτυλα, να εφαρμόσω
επάνω τους τον ουρανό για να μην είναι πια ποτέ ο στερνός τους λογος άλλος.
μίλησέ μου, αλλά μίλησέ μου για δάκρυα.
[από τη συναυλία των γυιάκινθων]
Ο έρωτας με έρωτα περνάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα, Πανδιώνη!
Καλησπέρα...είσαι χαρούμενη, λοιπόν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΕ ένα στάδιο πρίν την χαρά, η ηδωνή μπροστάρα να τραβά το λάσο που με δένει, τόσο όσο , μηδένισα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε την έννοια των παιχνιδιών, δεν έχει άλλο;; τι; σαν DEMO ήταν αυτό, δεν μπορεί, στην Καραιβική οι πειρατές σίγουρα θα έχουν το extention.
cropper η συναυλία των γυιάκινθων όταν την διαβάζω με αναριγά όλη, απο την πρώτη λέξη μεχρι την τελευταία, μαρέσει που πάντα διαλέγεις να μου πείς πράγματα σημαντικά για μένα, σα να με εχεις διαβάσει!!! χιχι
;οΡ
Aura !!! διάβασες το ΓΟΥΝΑΚΙ;;; το μαλακό;; Γουνάκι ;;
άκου, δεν το έχω γράψει κάπου εμφανός αλλα έχει συνέπιες! γιατί τώρα που άρχισα κάτι να βλέπω αρχίζω να κουφένομαι, πρέπει να το σχολιάσεις, τι ανοιχτό βιβλίο είμαι, είναι δεσμός.
ξέρω, τα λέω μπερδεμένα, όπως ακριβώς είναι στο κεφάλι μου χωρίς την συνηθισμένη επεξεργασία του σαβούρα βιβρ, στρατιγικές marketing και μλκιες , τι στο καλό, δεν έχουμε πόλεμο, αγάπησε με.
ανεμοσκορπίσματα
διαολομαζέματα
που;
Christina χαρά χαράμια, μη ζουρλαθεί το παλιόπαιδο μαζί μου γιατί έγινε το χαπάκι μου και τα ζουρλόχαπα πηράζουνε την μνήμη.
αυτό μάλλον έχουμε πάθει.
πηράζουνε και οι οργασμοί την μνήμη; τρυφερά πάντα, κι αν αφαιρέσω την πίκρα χτύπησα την πεμπτουσία μου, ασ τη να πονάει, φεύγει το αίμα το ζουρλό.
το ζουρλό μου, το ασυνενώητο
οχ
τι λέξη είναι αυτή;; χωρίς ένωση λέει ή έννοια; έννοια η ένωση είναι ασ
ας είναι!!!
;οΡ
παράλληλε δηλαδή δεν περνάει ποτέ;;;
pandiony όλα στην φαντασία σου είναι μωρό μου, σαγαπάει κι αυτή, με μια χρήση ασύληπτη, αν το 8ελήσεις θα το δείς
..
ξέρεις, το γνωστό
όπου κοιτας θα πας κτλ
βλέπω βλέπω βλέπω
τι , τι είπες; δεν ακούω όμως
βούλωσε η τρύπα μου
;οΡ
φιλιά πολλά παίδες,
το έργο σας ’ηταν σωτήριο
(ας μπήκα στο σιωπητήριο)
[να ταν έτσι τα σιωπητήρια!!]
άντε λίγο ακόμη και φτάνουμε!!!