Μια κούφια μέρα
Ήρθε , και κρύφτηκα στην κουφάλα της
Αφουγκράστηκα την αναπνοή μου
Ένιωσα να υπάρχω σε αντίστροφη μέτρηση
Γεμίζει και αδειάζει η καρδιά μου με αίμα
Το ζω ανιαρά και έντονα, ανάμεσα σας
Κάπου εκεί δίπλα σας,
Σε απόσταση προσεγγίσιμη
Να ψάχνω έστω τον έναν
Εκ των δισεκατομμυρίων
Κάτι που μαθηματικά ακούγεται δύσκολο
Πόσο μάλλον όταν κολλώ
Στο λάθος του δείγματος
Για χρόνια.
Για να πω τελικά πως έμαθα κάτι.
Για να συνεχίσω την αναζήτηση
Περιοδικά . Ελπίζοντας
Για να πε8άνω τελευταία Μαζί της
Την αγάπησα. ήταν λά8ος, μα..
Ένιωσα τα σωστά «αγαπώ»
Μια κούφια μέρα να σκέφτομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή