Anyway

Πολλά από αυτά ίσως είναι μελαγχολικά, ίσως μπορούν να παρομοιαστούν με κάτι σαν φίλτρο που καθαρίζει την ψυχή της ποιήτριας τις ώρες κάθε δημιουργικής έξτασης και να την ελαφραίνουν από σκέψεις τρικυμισμένες και πιεσμένα συναισθήματα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να πώ ότι όλα μου τα ποιήματα γραφτήκαν σε ρυθμό χείμαρρου ,το κάθε ένα μέσα σε λίγα λεπτά μόνο, σαν κάποιο μακρινό πλάσμα να μου τα υπαγόρευε, να μου τα απαγγέλει κάθε φορά από μέσα μου σαν λυτρωτής μετεμψυχωτης σε στιγμές αφόρητα συγκινησιακές. Είναι σκέψεις κι αυτές ποιητικές πάλι, μα πολλοί είναι αυτοί που λένε πως οι ποιητές είναι ανόητοι και φαντασιόπληκτοι.