Τέσσερα φανελάκια σήμερα. Στο πεντάωρο πάνω ένιωσα πίεση χτυπούσε το κεφάλι μου και σταμάτησα μια ώρα. Έφτασα τις επτά. Ένιωσα και τα χέρια μου πολύ οριακά αλλά τώρα δεν πονάω. Είμαι καλύτερα στα χέρια. Είναι περίεργο αλλά φαίνεται πως το στρέτσινγκ με τα πανιά τα βοήθησε. Τα παιδιά, ο Σαμπάτο από την Τανζανία και ο Γουίλσονγουαν από το Σουδάν είναι πολύ φιλότιμα και εργατικά και με έχουν συγκινήσει. Σήμερα σκεφτόμουν να τους πάρω στο σπίτι στον ξενώνα να μην ζουν σε αυτές τις άθλιες συνθήκες κάτω στα Φιλιατρά. Θα τους γνωρίσω λίγο ακόμη και θα το κάνω. Θα μπορούν να με βοηθάνε και έτσι κι αλλιώς θέλω να φύγω και να αφήσω τον χώρο ζωντανό. Νομίζω είναι καλή ιδέα και μου ταιριάζει να κάνω κάτι που να βασίζεται στην αλληλοβοήθεια κι όχι κάτι φάση ερμπιενμπι. Δεν ξέρω, θα το εξετάσω λίγο τώρα είναι μια ευκαιρία να δω αυτήν την προοπτική που είναι η πιο ανθρώπινη από όλες. Ο καιρός ήταν υπέροχος σήμερα ήταν για μπάνιο. Προχωράμε καλά με αυτά τα δυο παιδιά και δεν θα πάρω άλλον. Έτσι θα είμαι ελπίζω και μέσα στο μπάτζετ μου και δεν θα χρειαστεί να δανειστώ πάλι. Κερδίζω και το μεροκάματό μου έτσι περισσότερες μέρες και όπως υπολογίζω πως αυτήν την εβδομάδα θα κάνει καιρό θα βγούμε από το ευπαθές κομμάτι του χωραφιού εδώ μπροστά το Νότιο τμήμα που το πιάνουν οι προσβολές και πρέπει να μαζευτεί γρήγορα. Αισιοδοξώ πως θα βγάλω τα προς το ζην της χρονιάς και πως θα μου μείνει και κάτι για να αγοράσω τα υλικά που χρειάζομαι για τις επισκευές που θέλω. Και θα είμαι πάλι ήσυχη και ελεύθερη σε έναν ενάμιση μήνα. Είναι ωραία η σωματική εργασία γιατί μου καθαρίζει το μυαλό. Και όταν ξανάρχομαι σε συλλογισμό βγαίνουν καινούριες ιδέες φρέσκες. Το αγνό περιβάλλον η ηρεμία της φύσης με βοηθάνε πολύ και με επηρεάζουν θετικά. Δουλεύω μόνη μου πιο πέρα. Τους αφήνω αυτούς τους δύο να δουλεύουν μαζί τα ραβδίστηκα κι εγώ ασχολούμαι να μαζεύω τον καρπό και να τους προσανατολίζω με τα πανιά. Την ξέρω τόσο καλά αυτή τη δουλειά που πάω χορεύοντας. Έχω αρκετά ξεαγχωθει. Έγινε η αρχή και φαίνεται πως θα τα καταφέρω και πάλι. Μάλιστα αυτές τις δυο μέρες είδα πως από θέμα κούρασης μυαλού είναι καλύτερα με τους εργάτες γιατί δεν το συζητάμε το θέμα. Λέω πηγαίνετε εκεί και πάνε εκεί χωρίς κουβέντα και εξηγήσεις. Και από θέμα σωματικής κούρασης σιγά σιγά θα πάει καλύτερα γιατί δεν τρέχω μπροστά. Πάω πίσω. Βέβαια αυτό ήταν και το θέμα μου όταν έκανα την βοσκοπούλα. Μ’ άρεσαν καλύτερα τα γίδια κι ας είναι πιο κουραστικά γιατί πας μπροστά. Ενώ τα πρόβατα είναι πιο χαλαρά που τα σαλαγάς από πίσω αλλά βλέπεις όλη την ώρα τα πρόβατα μπροστά σου και είναι κάπως άχαρα και βαρετά. Αλλά ας πάμε περπατητό καλύτερα τώρα από πίσω που έχω και τους τραυματισμούς και θα βγω και μπροστά σε άλλα πράγματα.
Σε διαβάζω. Τι να σου γράψω. Τώρα δεν είμαι διαθέσιμη στο όνειρο. Να δω κάτι ας πούμε και να πω σε τρις ώρες είμαι εκεί. Θα μπορώ πάλι σε ένα μήνα να έχω αυτόν τον αέρα για να μιλάω κι ανάλογα.
Σκέφτομαι διάφορα. Ας πούμε κάποια στιγμή σήμερα σκέφτηκα πως μπορεί να με έκοψες από τις σελίδες σου και γενικώς γιατί σε δυσκόλευε ο δημόσιος διάλογος μαζί μου ο διάλογος γενικώς. Ορίστε αυτή μπορεί να είναι μια απάντηση. Που σε κατεβάζει κάπως και με ανεβάζει κάπως αλλά μπορεί να στέκεται ως πολύ πειστική και απλή. Να το έκανες κάπως έτσι για να ξεκουράζεις κι εσύ το μυαλό σου στην δουλειά σου για οικονομία δυνάμεων. Όπως το κάνω κι εγώ. Που να τρέχεις τις γιδόστρατες με τα γίδια. Καλύτερα είναι πιο ξεκούραστα με τα προβατάκια ήρεμα εκεί χάμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή