Δεν άρεσε το τραγουδάκι που έβαλες με τα μαλάκια είναι εφιάλτης. Σαν κάτι θρίλερ που ξεκινάνε με πολύ ευαίσθητα πλάνα και μετά σκάει ο εφιάλτης. Είναι το είδος που μισώ. Αν είναι να δω θρίλερ, πράγμα εντελώς σπάνιο, το βλέπω αν είναι από την αρχή σκατά και να έχει και κάποιο βαθύ και καταγγελτικό κι αφυπνιστικό νόημα. Μισώ τους σκηνοθέτες που δημιουργούν ατμόσφαιρες κάπως αυτιστικές που δείχνουν αρχικά να μην υπάρχει κάτι στον αέρα ούτε σαν προαίσθημα και παρουσιάζουν τα πράγματα στην μετάβαση εντελώς ουρανοκατέβατα κι απότομα. Και είσαι κάπως υποψιασμένος μόνο αν έχεις διαβάσει την περιγραφή για το τί είδος ταινίας παρακολουθείς. Αυτές οι ταινίες είναι κατάλληλες μόνο για να πλήξουν το παιδί μέσα σου. Κι ούτε ποτέ κατάλαβα γιατί τις βλέπει κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή