Το μιλήσαμε. Πήγαμε στους ανθρώπους μας και το είπαμε πως σήμερα η Νέδα έσωσε το σπίτι από τον εφιάλτη. Βούρκωσα κι ανατρίχιασα όταν το είπαμε. Γιατί κινδύνεψε τόσο και μας έσωσε. Το πρωί έκανα πάνω από 40 χιλιόμετρα και ένα σωρό δουλειές έξω. Έφυγα στις 2 να πάρω τον Ηρακλή από την πόλη. Ότι είχα μαγειρέψει ψάρι με πατάτες και ξέχασα το γκάζι ανοιχτό με το λάδι. Όταν γυρίσαμε είδα την κατσαρόλα καμένη πάνω στο λιθόστρωτο και τα χόρτα γύρω της μαύρα. Το σπίτι με κάπνα. Το παιδί έβγαλε έξω την φωτιά και την έσβησε. Καθόταν στο τραπέζι και έτρωγε πατάτες μου είπε πως άκουσε ένα μπαμ και είδε την φωτιά ότι σκέφτηκε κι άνοιξε την πόρτα και πήρε ένα πανί και έπιασε κι έβγαλε έξω την κατσαρόλα και έσβησε την φωτιά με ένα μπουκάλι νερό από το ψυγείο. Αυτά λογικά έγιναν τρομερά γρήγορα και η αντίδρασή της με κάνει να την κοιτώ ως ένα θαύμα ένα θαύμα που έσωσε σήμερα το σπίτι μας. Ύστερα κατέβαινα το δρόμο και ήταν ένα γεράκι λες και με περίμενε. Πρώτη φορά είδα αυτό το πουλί να έρχεται τόσο κοντά μου πέταξε στα δυο μέτρα. Το πρωί που έφτιαχνα καφέ προσπαθούσα να ανάψω με έναν τελειωμένο αναπτήρα το γκάζι και δεν άναβε και πήρα έναν με φλόγα και σκεφτόμουν πως στον πολύ αέρα οι σπίθα δυσκολεύεται η φλόγα τα καταφέρνει μα η σπίθα αν υπάρχει διαρροή μπορεί να κάνει έκρηξη. Σκεφτόμουν κάτι τέτοια περιέργα το πρωί κι είχα δει κι αυτό το όνειρο. Το μεσημέρι έγινε η έκρηξη με το λάδι. Έχω μείνει εμβρόντητη. Είναι κάτι τέτοιες φάσεις που σε κάνουν να θυμάσαι να εκτιμάς την ζωή κι αυτά που έχεις να βλέπεις αυτά που έχεις και να τα επανεκτιμάς. Πριν λίγο άναψα με τον αναπτήρα και δεν έσβηνε ο αναπτήρας. ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΘΕΕ ΜΟΥ! Η Νέδα ήταν σπίτι τυχαία γιατί πίστευα πως είχε θεραπεία στις 14:40 γι' αυτό την είχα πάρει στις 13:15 ενώ κανονικά σχολάει στις 15:00 και είχα κάνει λάθος γιατί σήμερα είχε θεραπεία στις 16:00 κι εχθές ήταν το 14:40 που το χάσαμε γιατί είχα μπερδευτεί στο μυαλό μου και ήμουν μια μέρα πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή