Είναι ανησυχητικό

 Μ' αρέσει η Νάνσυ. Δεν μου αρέσει να την αποχωρίζομαι. Να χωρίζουν οι δρόμοι μας έτσι να μένουν κενά στην σχέση μας. Ακόμη κι όταν κοιμάται θέλω να είμαι δίπλα της. Θα ήθελα να την πάρω μαζί μου. Να την παίρνω μαζί μου παντού. Αυτό ήταν άλλωστε το σχέδιο. Γι' αυτήν είπα τόσα όχι κι άλλαξα τόσα πράγματα.  Αλλά με έχει βαλτώσει. Δεν πάει καλά. Πονάει με την χαρά. Αποφεύγει. Βαραίνει με αυτούς που την θέλουν. Πιστεύει κάτι παράδοξα. Παραμιλάει μαζί τους. Θέλει να πηγαίνει μόνο στη θάλασσα. Με έχει φέρει σε απροχώρητο αδιέξοδο. Μέχρι που σκέφτομαι να την κλείσω σε κανα άσυλο. Με φέρνει μονίμως σε πολύ δύσκολη θέση. Εντάξει τα ποιήματα είναι υπερβολικό αυτό που κάνει όμως. Θέλω κι εγώ να ασχοληθώ λίγο με την φιλοσοφία μου. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να είναι μεγαλύτερος από τον ουρανό ακόμη κι από ένα βουνό, να είναι τα μάτια μεγαλύτερα από την Θάλασσα, δεν το καταλαβαίνει. Αλλά όχι όλα αυτά οι ουρανοί κι οι θάλασσες είναι μέσα στον άνθρωπο λέει. Έχει πρόβλημα αυτό βάζει όρια στο σύμπαν έτσι της λέω. Μας έχει φέρει σε αδιέξοδο. Κάνει το ένα ανώφελο πίσω από το άλλο. Είναι κολλημένη σε μία ιδεοληψία θεωρώ. Ούτε εγώ έτσι που ασχολούμαι με έννοιες. Πως γίνεται να ασχολείσαι με έννοιες να γεωμετρείς και ταυτόχρονα να πιστεύεις και κάτι τρελά εκεί πέρα και να νταλκαδιάζεσαι και μερακλώνεις με καψουροτράγουδα. Με πάει για φούντο πάλι. Πρέπει να πάρω κεφάλι. Δεν θέλω να την αφήσω αλλά δεν σταματάει και καθόλου. Με πατάει. Εγώ είμαι πολύ λογικός άνθρωπος, ένα κι ένα κάνει δύο. Την αγαπάω είμαστε αγαπημένο ζευγάρι. Έχω κάποια παράπονα στο σεξ βέβαια, μου έχει κλειδώσει κάποια μέρη χροοοοοοοοοοοοόνια τώρα. Πληγώνομαι, μα ούτε σε εμένα λέω! Είναι σα να με κρατάει μόνο για τις δουλειές για τα βασικά τα αναγκαία και να κάνω τα ρεπό της. Αν με άκουγε λίγο θα την είχα κάνει βασίλισσα. Φτάνω στο σημείο να πω πως δεν ταιριάζουμε. Να ψάχνω κανα γκρεμό να την ξεφορτωθώ εδώ πέρα να πέσουμε μαζί να ησυχάσουμε. Το λέω λες και δεν είναι καιρό τώρα γκρεμισμένη. Εγώ την κρατάω, σαν μηχάνημα υποστήριξης έχω καταντήσει. Εγώ, ένα τόσο λαμπερό μυαλό μια τόσο παραγωγική κι όμορφη γυναίκα. Να κάθομαι μέσα στο χαλασμένο ψυγείο με αυτή την αγάμητη την ζουρλή την ποιήτρια. Είναι ανησυχητικό όπως και να το κάνουμε και για μένα.