είσαι μετάνθρωπος ε ..

 

Κάτι που με απασχολεί πολύ είναι η κοινωνία των μετανθρώπων. Και οι σχέσεις άνθρωπου μετάνθρωπου. Το μεγαλύτερο σοκ της ζωής μου το έπαθα με τον Κορώνα. Εκεί άρχισα να ερευνώ πράγματα και κατά κάποιον τρόπο διαμόρφωσα την νέα αξιακή μου κλίμακα και πράγματα που τα είχα κάπως στην θεωρία τα είδα στην πράξη.

Όταν λέω μετάνθρωπος εννοώ τον μεταλλαγμένο άνθρωπο. Αυτόν που έχει δεχθεί βιολογικές μεταλλάξεις μέσο των νέων εμβολίων κτλ. Βλέπω έναν κοινωνικό διχασμό εδώ και μια εχθρότητα από και προς. Βλέπω ορολογίες και γιατρούς και μεγάλα κείμενα μα δεν μπήκα στον κόπο να ασχοληθώ με αυτά κι επέλεξα να το ερευνήσω μέσο των πεδίων που κάπως κατέχω. Έτσι ξεκίνησα από τα φυτά. Από τους παραδοσιακούς σπόρους και τα υβρίδια. Τα υπέρ και τα κατά και τις εμπειρίες μου και τις συναναστροφές μου με καλλιεργητές από τις δυο πλευρές. Δεν είμαι εντελώς κατά των σύγχρονων καλλιεργειών. Δεν λέω πως τα προϊόντα αυτά είναι ο διάολος και το 666. Βλέπω όμως την εξάρτηση και τον εκφυλισμό και πως δημιουργούνται προβλήματα διαχείρισης σε παράγοντες που μπορεί να φαίνονται δευτερευούσης σημασίας αλλά μακροχρόνια δημιουργούν τρομερό εξωτερικό κόστος και βλάβες ανήκεστες στην ισορροπία του περιβάλλοντος. Μπορεί η Γη ν είναι κάτι σκληρό και να είναι επιφανειακές οι βλάβες αλλά  ατμόσφαιρα της Γης είναι ένα πολύ ευαίσθητο κουκούλι. Όσες επιστημονικές έρευνες κι αν διαβάσω δεν με πείθει κανείς πως ξέρει ακριβώς τι κάνει και σε όλες τις παραμέτρους. Τουλάχιστον από ότι ξέρει η ίδια η φύση. Ο φυσικός άνθρωπος σε ένα μεταλλαγμένο περιβάλλον με μεταλλαγμένα προϊόντα προς κατανάλωση είναι ένα πρόβλημα όπως και το αντίθετο κι έτσι η σύγχρονη τάση είναι προς την μετάλλαξη των πάντων ως μια ισορροπημένη ανισορροπία. Μα δυστυχώς βλέπεις πως οι μετάνθρωποι δείχνουν να μην αφήνουν και πολλά περιθώρια στον άνθρωπο. Ας πούμε του απαγορεύουν την φωτιά, το νερό κι όλα τα βασικά που χρειάζεται ο φυσικός άνθρωπος για να ζήσει. Είναι τρομερό που τον οδηγούν έτσι σε μια εποχή προ του Προμηθέα. Δεν θέλω να επεκταθώ αλλά βλέπω στρεβλώσεις και ξαφνικά να απαγορεύονται πράγματα που έκαναν το περιβάλλον να λειτουργεί επιτυχημένα για αιώνες σήμερα να θεωρούνται βλαβερά και να μιλάμε για αποτυπώματα άνθρακα πχ στην καύση των κλαριών κι είναι γελοίο να πιστεύουν οι άνθρωποι πως έτσι θα σώσουν τον κόσμο με κλαδοσπάστες πχ που χρειάζονται μεγάλες ποσότητες αμμωνίας και αζώτου να αποσυντεθούν βιολογικά φτωχαίνοντας τα χώματα και κάνοντας τα χωράφια αχανείς κομποστοποιητές σαπίλας χωρίς να τηρούνται οι κανόνες κομποστοποίησης. Και δεν θέλω τώρα να επεκταθώ και να χαθούμε αλλά έχω δει κάποια πράγματα στην πράξη που λες τι λέει ο μαλάκας και είναι και επιστήμονας και τα υπογράφει και νομοθετούνε. Λοιπόν εγώ δεν μπορώ να ακολουθήσω αυτή τη μαλακία θα κάνω όπως το κάνουμε διαχρονικά αλλά με βγάζει στην παρανομία ο ηλίθιος. Καίγονται τα δάση επειδή έμειναν χωρίς ζωή κι επειδή θέλουν να τα κάνουν κάτι άλλο. Πριν κάποιες δεκαετίες όλα αυτά τα εκατομμύρια άνθρωποι έτρωγαν μαγειρεύοντας με φωτιά και τα δάση είχαν ζωή και ήταν καθαρά από ξεράδια  και ήταν περιποιημένα και μπορούσες να τα βαδίσεις να ζήσεις μέσα τους. Και δεν έκανε κανένα κακό στην ισορροπία όλους αυτούς τους αιώνες ο καπνός που ζέσταινε και τάιζε τους ανθρώπους. Είναι πολύ απλοί οι συλλογισμοί και μπορούν να τους καταλάβουν όλοι πως το να μην μπορείς να ζήσεις στο δάσος και από το δάσος αυτό κάνει κακό. Τέλος πάντων μπορώ να πω για όλα τα περιβαλλοντικά θέματα να αντιπαραβάλω τον διαχρονικό τρόπο με τον σύγχρονο και να φανεί τι μαλακίες μας τσαμπουνάνε και στέλνουν τον άνθρωπο στο αδιέξοδο του μετάνθρωπου. Δύσκολο βέβαια χωρίς να κατηγορηθώ για φονταμενταλισμό αν και πραγματικά θαυμάζω πολύ την τεχνολογία και πιστεύω βαθιά πως η τεχνολογία δεν είναι θέμα πλαστικού και σιλικόνης και ξέρω πως με ένα χαλκόσιρμα κι ένα καθρέφτη μπορώ να φτιάξω ρεύμα και πως με τα βασικά μέταλλα και πετρώματα μπορεί ένας αλχημιστής να κάνει ότι μπορεί να κάνει κι ολόκληρη η Νάσα ένας άνθρωπος με ένα ταγάρι δλδ μπορεί να κάνει τα ίδια πράγματα που η σύγχρονη τεχνολογία θέλει μια καραβιά πράγματα και πεντακόσια πτυχία κι επιστήμονες για να τα κάνει. Ναι ένας άνθρωπος με ένα ταγάρι κι όλη Αλάσκα απέναντι και δεν είναι σκέτο μυθιστόρημα αυτό είναι Αλήθεια. Αυτή την τεχνολογία λατρεύω να την δεις να πάθεις πλάκα. Και έχω την εμπειρία να πω πως η διαχρονική ζωή είναι πιο εύκολη από την σύγχρονη. Πως οι ευκολίες που μας παρουσιάζει για ευκολίες η τεχνολογία είναι απλά το παιχνίδι του καπιταλισμού για την συνεχόμενη παραγωγή αναγκών. Μα ας μην μακρυγωρώ είπαμε.

Παρατηρούσα τους μετανθρώπους πως προσπαθούσαν να περάσουν μερικές μέρες μέσα στο δάσος και ήταν σαν ούφο. Κουβαλούσαν πεντακόσα σκουπίδια για να κάνουν τα πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν με τα υλικά του δάσους και της θάλασσας κάνοντας καλό αν το κάναν με γνώση και χωρίς να αφήσουν κανένα σκουπίδι αλλά φαίνεται πως αγνοούν παντελώς τον τρόπο ή τους ξενίζει τρομερά ας πούμε να φτιάξουν μια βιολογική τουαλέτα και μπορεί να σε πούνε και βρωμιάρη που αφήνεις οργανική ύλη στο δάσος ενώ να πούνε καθαρό αυτόν που βγαίνει από το δάσος με χημικά απόβλητα από την χημική τουαλέτα του κτλ. Να με πουν επικίνδυνη εμένα που καίω ελεγχόμενα τα ξερόκλαδα και να πουν σοβαρό τον άλλο με το γκαζάκι λες κι αν πιάσει φωτιά το δάσος αυτός το πρώτο πράγμα που θα κάνει θα είναι να πάρει μαζί του την φιάλη για το καλό του δάσους. Έβλεπα τους μετάνθρωπους με τους φακούς τη νύχτα που κάνανε τα πεύκα χροστουγεννιάτικα δέντρα και χάνανε όλη την μαγεία της εμπειρίας στην φύση χωρίς να νοιάζονται για την άγρια ζωή. Δεν είδα ούτε έναν άνθρωπο που να ξέρει πραγματικά πώς να συμπεριφερθεί και να ενσωματωθεί σε αυτή τη μαγεία με κορυφαίους μαλάκες τους τάχαμου οικολόγους που θλίβονται με την κατάσταση κι είναι όλοι καταθλιπτικοί και βλαμμένοι αφού χειροκροτούν κι αυτούς που παίρνουν μονωτικά νάιλον και τυλίγουν τα παγόβουνα στους πόλους για να μη λιώσουν. Μα καλά πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι για να πιστεύεις πως θα σώσεις τον πλανήτη με τόνους μονωτικό νάιλον σοβαροί άνθρωποι από τις μεγαλύτερες περιβαντολογικές επιστήμονες να παρουσιάζουν σωτήριες τέτοιες εξωφρενικές μαλακίες. Καλά μπορώ να μιλάω ώρες για αυτά να τα πω με τόσο απλό τρόπο που να καταλάβει και το πιο μικρό παιδάκι πόσο έξωφρενών είναι όλοι αυτοί και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Και βγαίνουν και στις ειδήσεις και λένε ότι κάνουν τέτοια και κανένας μαλάκας δεν κάνει πάνω σε αυτά ούτε μισό στοχασμό παρά λένε πω πω λιώνουν οι πάγοι αλλάζει το κλίμα και κανένας μαλάκας δεν μιλάει να πει πως η θερμοκρασία ανεβαίνει κι από τα χιλιάδες ραδιοκύματα και τα καλλιεργητικά μικροκλίματα κι αυτά των πόλεων και διότι δια τριβής παράγεται θερμότης και κάθε κίνηση είναι φθορά και όσο πιο πολύπλοκο τόσο μεγαλύτερη φθορά. Τέλος πάντων.

Λέγαμε για την σχέση άνθρωπου μετάνθρωπου. Κι ότι ο άνθρωπος πια σπανίζει και πέφτει και θύμα μπούλινγκ και περιθωριοποίησης και θα γίνει και επικηρυγμένος εντός ολίγου. Και θα προτιμούνται οι τζούφιοι όπως προτιμούνται και τα υβρίδια. Κι όλοι αυτοί οι νέοι νόμοι για τα φυτά και τα ζώα θα περάσουν στον άνθρωπο αφού προφητεύω πως σύντομα θα καταληθούν τα κράτη για χάρη του υπερκράτους το οποίο θα βασιστεί όπως γίνεται στο καινούριο φυσικό δίκαιο που είναι η μεγαλύτερη ανωμαλία που σκέφτηκε ποτέ κανείς. Κι εγώ δεν μπορώ να πάω εκεί διότι έχω αυτές τις απόψεις που έχω. Και επιθυμώ να είναι σεβαστές και να έχω το δικαίωμα να είμαι ελεύθερη και ο μετάνθρωπος να σέβεται τον διαχρονικό άνθρωπο και να αναγνωρίζει πως βρίσκεται πρώτος αυτός εδώ στην Γη και έχει βεβαίως την προτεραιότητα.

Θα ήθελα να μη με τσουβαλιάσουν με τους αντιεμβολιαστές και τους αρνητές. Θέλω να πω πως ερευνώ το θέμα. Πως έχω ερωτήματα κι απορίες κι έχω δει τόσες μαλακίες να γίνονται από το κράτος τις οργανώσεις και τα πανεπιστήμια που όσο είμαι με τα καλά μου δεν αισθάνομαι εντάξει να αφεθώ έτσι τυφλά στα χέρια τους. Ο μετάνθρωπος βέβαια δεν έχει άλλη επιλογή. Και είναι στην προκειμένη σε πιο αδύναμη φάση από εμένα κι έτσι πρέπει κι εγώ να τον αγκαλιάσω και να τον βοηθήσω όσο μπορώ. Όμως μοιάζει να με εχθρεύεται. Κι έτσι όταν έβαλα την φωτιά μου για να ζήσω στο δάσος πήγε να με λιντσάρει και μου είπε τι κάνεις εκεί! Του λέω καφέ κάνω. Όντως ήταν πρωί κι έκανα καφέ. Και μου λέει μήπως θες κανα γκαζάκι, πεταχτήκαμε από τον ύπνο και νομίζαμε πως πήρε φωτιά το δάσος. Και του λέω γκαζορούβλι ρε φίλε με τόσα ξύλα εδώ. Κι έφυγε ούτε γειά δε μου είπε και ούτε μου ξαναμίλησε.