Η ερωτική ποίηση καθόλου εύκολη υπόθεση δεν είναι. Ακόμη κι όταν έχεις μάθει πια το όχημα και ξέρεις ακριβώς που πατάς. Πέρασε χειμώνας και Άνοιξη με το ίδιο τζιν να το φορώ πάνω από τις πιτζάμες μου. Με τα μαλλιά μου άλουστα πάνω από μήνα χωρίς να με φαγουρίζουνε κι ούτε να χάνουν σε λάμψη κι ευωδία. Σα να ξεκίναγαν τα θαύματα. Ήρθε μια γυναίκα στον ύπνο μου πολύ θελκτική. Πήγα κοντά της και φιληθήκαμε. Κι ύστερα βρεθήκανε να κυλιόμαστε πάνω σε κουτιά από κάτω κρατήρας και χάος. Να τρέμουμε και μόνο από των δερμάτων μας την επαφή. Ήρθανε κι άλλες ίδιες που ελάχιστα διέφεραν στην μορφή όπως σα να ήταν οι εκδοχές της. Οργιάζαμε όλες μαζί. Βρέθηκε κάποια ανάμεσα στα σκέλια μου να με ρουφά και να με γλύφει τόσο μανιασμένα που μου ήρθε σκοτοδίνη. Κι είχα στις χούφτες μου τις ρόγες της και μου τρυπούσαν τις παλάμες σαν καρφιά. Που μια στιγμή την είδα από πάνω μου να είναι κι από τα χέρια της είδα από τα φιτίλια τους να κρέμονται λαμπάδες όπως τα ψάρια του αρχαίου ψαρά. Τότε μπήκε ίδια μια αδερφή και μου έκανε μια ένεση. Αδερφή, της λέω, φέρτε μου ένα προφυλακτικό. Θέλω να το φορέσω στην λαμπάδα. Έχω κάνει ένα περίεργο τάμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή