Έχω μιαν ελπίδα πως.. ως λογοτέχνες που είμαστε .. ίσως και να συνεννοηθούμε μια φορά! Εφόσον μου επιτρέπεις να σου λέω τί θέλω. Ότι. Κι αν σ' αρέσει. Η σπηλιά μου. Που εμένα. Μόνη μου. Μου αρέσει μόνο όταν υποφέρω. Και με γιατρεύει το σκοτάδι κι η μουσική. Με τις ταινίες γαμιέμαι στα pause και στα μπρος πίσω. Μετά από πολλές επαναλήψεις αν δούμε ολόκληρη ταινία μάλλον είναι ταινιάρα. Ιστορίες δωματίου. Σε τοπίο. Και ιστορίες τοπίου σε δωμάτια. Βρες ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή