Σάββατο 26 Απριλίου 2025

καλημέρα

 

Αδιαθέτησα. Χθες βγάλαμε το γύψο του μικρού. Του βάλανε έναν νάρθηκα για ακόμη μια βδομάδα και δεν πρέπει να χτυπήσει ή να πέσει για έναν μήνα ακόμη. Πήραμε κανα δυο κιλά αυτό το μήνα κι εγώ κι αυτός. Εγώ έπινα και αλκοόλ αυτό το μήνα. Σκέφτομαι πως πρέπει να κάνω 16ωρα αφαγίας μόλις βγάλει τον νάρθηκα. Για πειθαρχεία και αποτοξίνωση. Και να μείνω μακριά από το αλκοόλ. Καθόλου αλκοόλ. Δεν μόνο ότι δεν πάει παιδιά και αλκοόλ. Είναι ότι με κάνει από λιοντάρι κουκίδα. Μου δίνει το θάρρος να πιστεύω χωρίς αμφιταλαντεύσεις αλλά με κλείνει στο να μην βρίσκω να κάνω κάτι γι' αυτό. Το αλκοόλ εμένα με κάνει παθητικό. Και ήταν και η πιο δύσκολη εξάρτηση για μένα. Όταν έμεινα έγκυος ήταν αυτό που ένιωθα να στερούμαι περισσότερο σαν ουσία ακόμη και από το κάπνισμα και είπα πως δεν θα την ξαναποκτήσω αυτή την συνήθεια. Εντάξει να μεθάμε καμιά φορά αλλά όχι να είμαι εκεί μέσα κάθε μέρα. Στην κλαψοκωμωδεία αυτή την τραγική. Είναι θέμα ψυχολογίας γιατί έχω κάποια πράγματα να κάνω που θέλουν νεύρο. Και την τρέλα αυτή του ξενέρωτου. Γιατί εμένα ο ξενέρωτος είναι πιο τρελός από τον μεθυσμένο μου. Και τον χρειάζομαι για να ολοκληρώσω τις κινήσεις μου. Να φτιάξω τον χώρο. Ξέρω ακριβώς τί είναι να κάνω. Και ούτε ψυχοτρόπα θέλω. Με βουτάνε στη σιωπή και το όνειρο και με κουράζουν έτσι μάταια. Μόνο το όπιο είναι για μένα και μόνο σε κρίσεις και επεισόδια διότι με ρίχνει στο κρεβάτι. Και ένα ποτήρι κρασί μόνο. Για να μ' αρέσω. Και κανναβούρι ήμερο για μένα σκέτο σανό μόνο και μόνο επειδή έχω μάθει το σώμα μου και το πνεύμα μου να αποφορτίζεται έτσι. Όσο μένω μακριά από την άγρια κάνναβη το μυαλό μου δουλεύει μαθηματικά. Το ονείρεμα γίνεται πράξεις και προχωράει η φιλοσοφική μου έρευνα. Η φιλοσοφική μου έρευνα προχωράει με μαθηματικές πράξεις που μου έρχονται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται το ονείρεμα. Στρέφομαι προς τα έξω ενώ το άλλο με στρέφει προς τα μέσα. Το καθαρό σώμα σε συνδυασμό με το σεξ θυμάμαι πως μου δίνει απίστευτη πρακτική μαθηματική διαύγεια και μπορώ να κάνω και να οργανώνω του κόσμου τις δουλειές. Θα είχα τελειώσει τώρα. Το ανικανοποίητο σώμα το μερικός ικανοποιημένο ή το πρόχειρα ικανοποιημένο μου δημιουργεί αποχρώσεις ματαιότητας και άρνηση και κακομοιριά ρε πούστη. Σε λέω και πούστη ενώ δεν είσαι πούστης. Δεν θα σε έβριζα ποτέ με κάτι που είσαι. Έχω αρχές και τρόπους έχω από αρχές που έχω ασπαστεί 100%. Κι εσύ έχεις. Κι ούτε με έβρισες ποτέ με κάτι που είμαι. Και γενικά μπορώ να πω πως έχουμε φερθεί πολύ εντάξει. Γι' αυτό δεν έχω κάτι να προσάψω. Πέρα από αυτό το παράπονο πως Είναι τόσο δύσκολο να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο ολοκληρωτικά. Όπως θα θέλαμε και όπως χρειάζεται. Ενώ αυτό κάνουμε όλη την ώρα και δεν έχω φτάσει σε τόσο βάθος και πλάτος και ύψος με άλλον άνθρωπο. Και να έχω σεβαστεί και να έχω δοθεί και να έχουν σταματήσει έτσι οι σκέψεις μου και απλά να προσπαθώ να καταλάβω την στιγμή μέσα εκεί τί μου συμβαίνει. Τόσος ενεστώτας δίπλα σου χωρίς ρήματα. Ένα ρήμα μόνο κι ένα απαγορευτικό ανεξήγητο. Καμία προσποίηση. Τίποτα. Ω! μου έχει λείψει τόσο πολύ. Τόσο πολύ. Τόσο πολύ τόσο πολύ. Διαλύεται ο χωροχρόνος. Τόσος ενεστώτας τόσο τώρα και τόσο τίποτα. Θα μπορούσε να ήταν τόσος ενεστώτας τόσο τώρα και τόσο όλα. Όλα. Δεν γίνεται να μείνει απάλευτη αυτή η κατάσταση. Εξαρτάται από εσένα. Μάλλον εξαρτάται από εμάς. Από εμάς εξαρτάται. Εγώ από εσένα και εσύ από εμένα. Απαραίτητα. Απαραιτήτως. Καμία εκλογίκευση δεν χρειάζεται μεταξύ μας. Κάθε τέτοια προσπάθεια είναι καταστρεπτική. Είμαι χαζή όταν νομίζω πως έχω να κάνω με πραγματικό επιτελείο. Αυτά δεν γίνονται ούτε σε μυθιστόρημα. Η μετάβαση είναι οι ανθρώπινες συχνότητες. Το μάτριξ το μυαλό. Η φυσική συχνότητα αυτή που την παθαίνω μαζί σου όταν σε έχω στο μυαλό μου μπορώ να επικοινωνώ με τα πάντα και να καταλαβαίνω οτιδήποτε ξένο και τεχνητό. Αυτό το ανακάλυψα όταν στη σκέψη μου είμαστε ένα μέσα σε αυτή την μνήμη την έντονη κι ανεξίτηλη μνήμη εμείς μαζί στον ενεστώτα στο τώρα με μόνο ένα ρήμα να μας κυκλώνει αγάπη μου και να ανοίγει να ανοίγει σε ανυπολόγιστη διάμετρο να βγαίνει πιο έξω κι από το τέλος και την αρχή του κόσμου. Το σώμα μου το πνεύμα μου η ψυχή μου βιώνουν αυτή την αλήθεια. Και μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σύμπαν. Γι' αυτό η ένωσή μας μας τρομάζει όπως το Κοσμογονικό Φως.

Θα ανέβω στην Αθήνα να συνδέσω το νερό στα Πλακάκια. Ύστερα θα ρίξω ένα κεφάλαιο να φέρω μια παλέτα μαγική του σπορτ μπίλι να δημιουργήσω ένα περιβάλλον. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είναι όσο το δυνατόν υγιεινό και ευχάριστο. Με ένα τόσο πειραγμένο περιβάλλον τριγύρω στο άστυ καλύτερα ο χώρος μου να είναι με εντελώς τεχνητό περιβάλλον αν είναι για μακρά επιβίωση. Χρειάζεται ρεύμα. Μόνωση και φίλτρα. Δεν ξέρω ακριβώς να πω γιατί το κάνω τόσο δύσκολο. Χρειάζομαι ειδικές συνθήκες για να είμαι εντάξει. Χρειάζομαι να νιώθω εντάξει στο ΕΝΑ με τις ενέργειες γύρω μου. Τί είναι από που είναι τί κάνει και τί μπορεί να γίνεται. Κι αφού είναι μάχη να έχω συμμάχους γύρω μου. Εδώ προκύπτει η ερώτηση πως έρχομαι σε εσένα με εμένα απέναντί μου και πώς έρχεσαι σε εμένα με εσένα απένατί σου κτλ. Το αίσθημα του αφανισμού κτλ. Θέλουμε πολύ γερό κρεβάτι ή πολύ ευαίσθητο για να μας αναγκάζει να μην ξεχνάμε τους λεπτοφυείς τρόπους μας. Εγώ τόσα χρόνια οδηγός κατάλαβα πως όσο ανεβάζεις ταχύτητες τόσο λιγότερες στροφές ανεβάζεις στην αλλαγή. Και ανάλογα τις στροφές καταλαβαίνεις την ανηφόρα από την κατηφόρα. Στο ίσωμα είναι πιο χαλαρή η οδήγηση και το κάψιμο κι όλα τα ανάποδα είναι στην κατηφόρα. Η οικονομική οδήγηση είναι με 5η στις 1800 με 2200 στροφές για μακρινά ταξίδια το πιο τρίπυ και ξεκούραστο. Το πιο απολαυστικό είναι ανηφόρα στροφές κατηφόρα στροφές 2η 3η 4η στις 3000 με 4000 στροφές και με νεύρα σε κρίση φτάνω τις 7000 αλλά κι εσύ φαντάζομαι και έπρεπε να έχει τελειώσει. Κάπου εκεί τελειώνει δλδ. Και να μην έχεις φτάσει σταματάς. ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ.

Έλεγα για το βιώσιμο περιβάλλον και την αειφορία. Είμαστε δυο σχετικά μοναχικοί άνθρωποι που θέλουμε κόσμο γύρω μας αλλά και έναν κόσμο μόνο δικό μας. Σκέφτομαι να κάνω το δωμάτιό μου σινεμά και να σου δώσω τα κλειδιά μου. Μόνο σε εσένα. Είναι ένα μικρό δωμάτιο χωρίς παράθυρα με μια πολύ χαμηλή πόρτα και πάνω από το μισό ταβάνι είναι επικλινές. Κάνει για σινεμά και στούντιο διότι μπορεί να μονωθεί πλήρως. Από τις ντεμί καταστάσεις το προτιμώ. Μέσα στην Αθήνα ζήτημα αν υπάρχουν 5 παράθυρα που να πληρούν κάποιες από τις προδιαγραφές μου και όλες κανένα. Έτσι είπα καλύτερα κανένα. Τεχνητό περιβάλλον αναγκαστικά. Αν καταφέρουμε μια αισθητική προσγείωση μαζί δεν νομίζω να χρειάζομαι άλλον ορίζοντα. Άλλος τρόπος έρευνας. Άλλος τρόπος γενικά. Κι έχω πάντα μια διέξοδο σχεδόν έτοιμη, τί κάνω τόσα χρόνια εδώ. Δεν θέλω να κάνω άλλα εδώ. Μια βδομάδα δουλειά έχω εδώ και δεν μπορώ να την κάνω. ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΤΡΩΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΝΩΣΩ ΤΗΝ ΔΕΞΑΜΕΝΗ. Κάτι ψιλά αισθητικά μαζέματα μέσα και γύρω γύρω να τελειώσω τον αρμό. Τα βασικά υλικά τα έχω όλα εδώ και έχω σταματήσει τις εργασίες από το 2021. Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Τρώει τα πλοκάμια του στις εκστρατείες. Μελέτες έρευνες και γράψιμο, μόνο τα βασικά. Η πραγματική μου εξέλιξη εξαρτάται από εσένα. Και ξέρω πως θα τρελαθούμε στις διφωνίες και τις προστριβές. Προστριβές. Τί ωραίο .. 

Σε τί διαφωνούμε ξέρω. Κι επειδή σε έχω δει που προσπαθείς να με βοηθήσεις με την ζήλια μου έχω λιώσει και θέλω να συμφωνήσω σε ότι θες. Αλλά είναι και ύποπτο αυτό, όπως και να το κάνουμε δλδ είναι ύποπτο. Ύποπτο γαμώτο και στον αέρα έτσι όπως γίνεται είναι εξωφρενικό. Και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να το φαντάζομαι και να το εξετάζω προσγειωμένο σε πραγματικές συνθήκες. Αλλά με συνεπαίρνει και περνάω στην θεολογία.         

   

              

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή