Καλημέρα αγάπη μου
Αδιαθέτησα.
Επιτούλους συνήλθαν και τα παιδιά και πήγαν σχολείο. Ουτε χθες κοιμήθηκα. Σκεφτόμουν. Σκέφτομουν και κάποια πράγματα για να οργανώσω λίγο τις κινήσεις μου να κουνηθώ λίγο στα πλάνα. Αλλά σκεφτόμουν και την μύτη σου. Που ενώ ξέρω λίγα πράγματα από φυσιογνωμία και το είδα στην μύτη σου πως θα είσαι απότομη και ευθεία κατευθεία. Ενώ το είδα και το περίμενα την έφαγα στα γεμάτα και ζαλήστηκα από την πρώτη στιγμή.
Κι ενώ από την πρώτη στιγμή ήθελα να σε φιλήσω. Έχασα όλες τις ευκαιρίες. Γιατί τα έχασα. Και δεν έχω φιλί φιλί. Θα το είχα βάλει το μυαλό μου να δουλέψει αν μπορούσε να μένει στις θέσεις του. Ρωτάω την καρδία μου γιατί! Και μου απαντάει ο Θωμάς από την Χαβάη. Δεν ξέρω αν έχει νόημα η ανάλυση κι αν ποτέ θα μπορέσει να δουλέψει το μυαλό μου σε θερμοκρασίες δωματίου. Γιατί οι θερμοκρασίες δωματίου μαζί σου είναι τέτοιες που δουλεύει περίεργα. Προσπαθώ να είμαι σταθερή. Αλλά ούτε κι αυτό δεν ξέρω αν έχει νόημα γιατί νομίζω η προσπάθεια αυτή μου προκαλεί μεγάλυτερες και βαθύτερες διακυμάνσεις. Βέβαια όλα αυτά δεν έχουν πολύ σημασία.
Σημασία έχει να είμαι κοντά σου. Να φτιάξουμε μια απτότητα. Κι ας με αποτελειώσεις. Γιατί εσύ λογικά το έχεις καλύτερα στα κοντινά και στα πρακτικά ζητήματα.
Κι εδώ γελάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή