Εχθές τελικά με πήρανε τηλέφωνο 9 άνθρωποι να μου πουν χρόνια πολλά. Ακριβώς 9. Και μέσα σε αυτούς ήταν κι η αδερφή μου που ξαναπήρε το μεσημέρι για να μου ευχηθεί. Και ακουγόταν δεν θέλω να πω πιεσμένη και κακόκεφη ή δυστυχισμένη, θα πω μελαγχολική προς θλιμένη. Και ενώ με είχε πάρει η θεία μου για τα χρόνια πολλά και μου είπε ότι πήρε αμάξι πριν λίγες μέρες από έναν γνωστό της ξαδέρφης μου στη Χώρα δεν μου είπε τίποτε. Να της πω καλορίζικο. Να χαρώ που θα κάνει βόλτες και που προφανώς είχε καλή σοδειά το χωράφι της στης γιαγιάς μας.
Ερωτήσεις:
Εγώ γιατί της τα λέω τα μεγάλα μου, καλά και κακά, πάντα, ενώ δεν μου λέει;
Γιατί να μη μου το πει;
Γιατί δεν μου λέει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή