Είδα σε όνειρο κάτι τσιμεντόδρομους με πολύ μεγάλη κλίση σε κάτι μέρη πίσω από τον Επικούριο προς τη Νέδα που κάποια τα έχω ξαναδεί σε όνειρο. Και δεν ανέβαινε το αυτοκίνητό μου και είδα το φρικ με την Ελένη τη θεατρολόγο που είχανε κάτι σαν παλιό τρακτεράκι με συρόμενο και είχαν ανέβει και δεν γινότανε να κατέβουν από εκεί που πηγαίναν και το γκρεμίσανε από μια στροφή αλλά σα να το ξέρανε που το κάνανε και έπεσε σα να πήδησε και κάθησε πάλι όρθιο. Κι είδα ελιές σαν καλαμπόκια σαν βούρλα και τα έβγαζα με το χέρι και τις μάζευα έτσι κι έστειβα και λάδι από κάτι νάυλον και χαρτόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή