Έτσι ελαφρά κοινώς συνήθως το αποκαλούν αδυναμία. Δε ξέρω πως λέγεται όμως πραγματικά και τί είναι αυτό το συναίσθημα, που είναι πέρα από τον Έρωτα. Δεν θα μπορούσα να πιστέψω τίποτε κακό για σένα, ακόμη κι εσένα από τα ίδια μου τα αυτιά. Γι' αυτό θέλω να έρθω να σε δω. Διότι κι από όσα ακούς τίποτε και από όσα βλέπεις τα μισά. Όχι ότι βγαίνει κάποιο νόημα όμως πάλι. Πιστεύω πως θα με βοηθήσει όπως και να έχει. Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στο πως και στο τί μπορεί να αισθανθείς, μάλλον στο τί θέλεις τουλάχιστον και τί έχεις να δίξεις. Αν δω προσποίηση θα ξέρω ότι περιμένω επίθεση. Αν δω αδιαφορία θα ξέρω ότι δεν έχω να περιμένω τίποτε. Αν δω αμηχανία, αν δω ενόχληση, αν δω έκπληξη, πηγαίο ενδιαφέρον κι αγάπη... όλες οι αντιδράσεις έχουν τις ερμηνίες τους στο όσο πόσο. Κι ίσως και κάποιο αποτέλεσμα, μια μισή αλήθεια τέλος πάντων που μαζί με την δικιά μου θα με πάει από το 50% στο 75% της εικόνας και θα μπορέσω να πάρω πιο ισορροπημένες αποφάσεις για το άμεσο μέλλον.

 Είναι βέβαια ρίσκο γιατί χρειάζομαι ψυχολογία και ανεβαστική μανία για να δουλέψω τους δυο τρεις μήνες που θα έχω πολύ απαιτητική δουλειά και πιάνω πριόνια κι άλλα επικίνδυνα μηχανήματα και κάνω στρατηγικό σχεδιασμό και πολύ αυστηρό προγραμματισμό για να μαζέψω τη σοδειά και να εξασφαλίσω έτσι την ευημερία της οικογένειας, να υποστηρίζω υλικά τα όνειρά μας. Την χρειάζομαι όμως το φθινώπορο την μανία και πιστευω πως θα μπορέσω να την διαχειριστώ ακόμη και την αρνητική αντίδραση να την κάνω εργασιομανία. Τέλος, πιστεύω πως θα μπορέσω να το διαχειριστώ καλά.