Βλέπεις ανθρώπους που δυσκολεύτηκαν να καταφέρνουν τελικά απίστευτα πράγματα. Όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε πως η άσχημη συμπεριφορά κάποιων είναι βοηθητική προς τα θύματά τους.
Να πούμε δηλαδή πως αυτός που μας μιλά πχ άσχημα ή μας κατηγορεί ανυπόστατα και με κακοποιητική διάθεση είναι αυτός που μας βοήθησε να πετύχουμε. Αυτό που μας βοήθησε ειναι η θέληση και η πισμωμένη μας ψυχή. Σαν το φυτό που σπάει αφού ποδοπατιέται και πισμώνει η ρίζα του και ξεπηδά και φουντώνει περισσότερο.
Μα ακόμη κι αν ξέρεις πως αυτές οι άδικες στιγμές σε έκαναν να ξεπεράσεις τα όριά σου δεν μπορείς να νιώσεις ευγνωμοσύνη για αυτές και τους ανθρώπους με τους οποίους αρνητικά βεβαίως συνδέονται.
Είναι μια καθαρή νίκη του εαυτού σου και του καλώς εννοούμενου εγωισμού σου και του πνεύματος της ανταγωνιστικότητάς σου. Και κανενός άλλου.
Έτσι κι εγώ δεν μπορώ να πω πως με βοήθησες. Όμως η αρνητική εμπειρία που είχα μου εκίνησε τον υγιή εγωισμό και ανταγωνισμό ώστε να καταφέρω κάποια πράγματα.
Βέβαια αν κάποιος έχει καλά συναισθήματα προσπαθεί να βοηθήσει και όχι να χτυπήσει τον άλλο.
Αν κάποιος είναι πχ ο καλός τεχνίτης και συναντάει στον δρόμο μου κάποιον απαίδευτο με ταλέντο πάνω στην τέχνη του αν είναι καλός άνθρωπος και αγαπάει πραγματικά την τέχνη του κοιτάει να δώσει ότι μπορεί στον ταλαντούχο που συνάντησε, από αγάπη και ενδιαφέρον για την ίδια την τέχνη και την εξέλιξή της. Κι όχι να του αρπάξει ή να τον πατήσει κτλ.
Και γενικά. Όταν βλέπει κάποιος καλός άνθρωπος μια μάνα να μεγαλώνει μόνη δυο παιδιά μόνο βοήθεια του πάει να σκεφτεί να της δώσει. Κι όχι βέβαια να της δημιουργήσει κι άλλα προβλήματα και δυσκολίες.
Αυτά παραβάλω και για την δική μας περίπτωση. Εξετάζοντας αν υπήρχε κάποιο θετικό νοιάξιμο. Κάποιο δειγμα καλοσύνης, αγάπης και δοτικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή