Δάση από φλέβες
Μέσα στα μάτια σου γεννιούνται δάση
Που έχω το δρόμο μου βαθιά τους χάσει
Γλυκά αρώματα χάδια από άνθη
Βλέπω στο στόμα σου το ουράνιο μάτι.
Κι όπως φαντάζομαι ότι σ' αγγίζω
Από το ρίγος μου βαριά λυγίζω
Κι όπως φαντάζομαι πως σε φιλάω
Γίνομαι σύννεφο και με ένα αχ από την γη ξεκολλάω.
Είναι η καρδιά μου πια όλο το σώμα μου
Κι έτσι νιώθω και το δικό σου
Φλέβες που πλέκονται κι αναρριχώνται.
Φλέβες που πλέκονται κι αναρριχώνται
Είναι τα δάση που γεννιούνται στα μάτια σου
Γλυκά αρώματα χάδια από άνθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή