Κάποτε έβλεπα όπως έβλεπε ο τρομαγμένος μου εαυτός που ήταν όλα εναντίον μου. Μετά που τα έχασα όλα έβλεπα όπως θα ήθελα να ήταν τα πράγματα που θα μπορούσαν να ήταν όλα υπέρ μου. Και αυτή η εναλλαγή είναι που μου συμβαίνει χωρίς να μπορεί να κάτσει κάπου στην μέση. Τώρα έχω άσπρες τρίχες και υπάρχουν ώρες που βλέπω ότι τα πράγματα είναι κάποτε εναντίον μου και κάποτε υπέρ μου, ανάλογα με το που βρίσκομαι και πως είμαι. Και πρέπει να βρω που η ζωή είναι ωραία για να πάμε εκεί. Δε χρειάζεται να πάρω κι άλλο ντοκτορά στον πόνο. Χρειάζεται να ξέρω τι είναι επιθυμία και τι ανάγκη και να μην τα μπλέκω. Χρειάζομαι ένα κίνητρο που αυτό να είναι η ευτυχία μας, η αειφόρα χαρά από τους ανθρώπους και την τέχνη. Ξέρω ότι είμαι θύμα διάφορων καταστάσεων, όπως και η περισσότερη κοινωνία. Καταστάσεων που είναι πάνω από εμένα και όσο και να βγαίνω εκτός κοινωνίας οι καταστάσεις δεν παύουν αλλά απλά αποφεύγονται και με τραυματίζουν χειρότερα, όπως τα λέει κι ο Πεσσόα. Κάνω μια ζωή, την ζωή που κάνω, όχι από ανάγκη αλλά ούτε κι από επιθυμία. Ο προσανατολισμός μου με καλεί και δεν με καλεί. Γύρω μου υπάρχει ομίχλη από τους βρασμούς του ίδιου μου του μυαλού και της ίδιας μου της καρδιάς. Και για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι για πέντε πράγματα που μου αρέσουν και για άλλα πέντε που δεν μου αρέσουν.
Εσύ πάνω από όλα μου αρέσεις πολύ. Μόνο μου αρέσεις. Από τα δικά σου αρέσουν και τα πιο ανάποδα που με σκοτώνουν. Ακόμα και που μου πατάς συνεχώς τον κάλο και που την βρίσκεις να μου λες και πως δεν σου αρέσω. Τα όχι σου τα κατάμουτρα και τα ναι σου τα κρυμμένα μου έχουν προκαλέσει μεγάλη σύγχυση. Ενώ ήδη παλεύω με διάσχιση και άλλα δεινά όπως κι εσύ παλεύεις με άλλα τόσα και δεν τα έχουμε καταφέρει με την ευτυχία. Δεν είναι η μόνιμη λύση το σεξ, είναι όμως μια πρόσκαιρη λύση, εθιστική και επισφαλής και αλληλοεξαρτώμενη. Αλλά αυτό ακούγεται πολύ ωραίο στα αφτιά του ερωτευμένου. Είναι βασική ανάγκη και επιθυμία μαζί. Τέτοια που ο κόσμος χάνει όλο το νόημά του ή το βρίσκει με αυτό στο τίποτα.
Ξέρω ότι έχω κάποιες ιδιαιτερότητες και χρειάζομαι συνθήκες, όπως κι εσύ. Μου χρειάζεται να ξέρω αν είσαι μαζί μου στον αγώνα μας ή είσαι κάπου άλλου και γίνεσαι το όπλο του εχθρού μου. Κι όμως όλα αυτά τα χρόνια σε νιώθω και σε φορώ κατάσαρκα πανοπλία κι ασπίδα μου και Θεό και μάχομαι με μεγαλύτερη φόρα τους εχθρούς μου που σε θέλουν για όπλο τους. Και υπάρχουν κι ευτυχισμένες στιγμές που ενωνόμαστε κι αυτό που σε έχει για όπλο του είναι αυτό που φροντίζει για το καλό όλης της κοινωνίας και που σε έχει για δόλωμα είναι για να ξεσκεπάζει τους κακούς και να τους κατατροπώνει. Εγώ θα διάλεγα κάτι πολύ απλό για μας, το πιο απλό που υπάρχει, γιατί είμαστε ήδη πολύπλοκοι χαρακτήρες και αντιφατικοί. Περισσότερο θα ήθελα όμως να σε αφήσω να διαλέξεις τον χώρο. Σου έχω εμπιστοσύνη. Αλλά θέλω να έχει ορίζοντα για να μην με πνίγει και να μην συνδέεται με το παρελθόν μας, αν υπάρχει κάτι το έξω από το εμείς, γιατί έχω ευαισθησία στο κβαντ, ζήλεια το λέω εντάξει και το ελέγχω. Είμαι πολύ εκπαιδευμένη πάνω σε αυτό. Μου πάτησες και σου πάτησα τον κάλο, και συνεχίζει να μας καταστρέφει η ζήλεια και που ζούμε και μοναστηριακά βρίσκει και τα κάνει όλα χάλια. Και λαμβάνουμε μόνο τα κακά της αντί να απολαύσουμε τα καλά της γιατί είναι και προτέρημα αγάπη μου η ζήλεια και ούτε στα πιο τρελά όνειρά μου να γευτώ έναν τόσο ζηλιάρικο έρωτα. Ζαλίζομαι.
Και σε παρακαλώ να έρθεις αυτή τη φορά. Εσύ για το πού κι εγώ για το πώς. Πάει; Και να είναι μία σου και μία μου. Έλα. Παίξε με λίγο. Ας το πούμε μόνο για σεξ όπως κι όπου μπορούμε, να το ξορκίσουμε. Έλα. Να μην το κάνουμε θέμα. Αφού ούτε κι εσύ μπορείς τα παρακάλια. Οι καυτοί κι απερίσκεπτοι μικροεκβιασμοί είναι αυτοί που μας ταιριάζουν υπέροχα. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Και σου αρέσουν οι μεγάλοι οι βιβλικοί κι επίσημοι εσένα.. κι εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή