Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

ΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΖΩΗ ΛΥΤΡΩΣΗ

 

Φως μου καλημέρα

Αγάπη μου

Μια περίεργη νηνεμία με κατακλύζει από χθες το βράδυ. Παθαίνω διάφορα και όπως συνηθίζω εισέρχομαι σε ονειρικά τοπία. Σχεδόν χωρίς λέξεις και σκέψεις αλλά με ωραία πολύχρωμα συναισθήματα και αυτό που είναι η επουράνια μουσική που με χορεύει έτσι απαλά και πολύ εσωτερικά όπως τα φυτά κάποιου πολύ ζεστού βυθού. Ακόμα και ο στηλίτης στο όρος της Αφροδίτης πέφτει σε σιωπηρή έκσταση ότι ανοίγει ο ουρανός και τον ρουφάει πολύ γλυκά όμως και σαν να είναι η νιρβάνα του κι αυτό που προσεύχεται τόσα χρόνια. Έρχονται στιγμές που οι κινήσεις μου νιώθω πως έχουν εξωτερικά επιβραδυνθεί μα εσωτερικά επιταχύνονται, κι αν αυτό μπορεί να μοιάζει κάπως με τον χθόνιο εφιάλτη μου που στο τέλος δεν μπορώ να αντιδράσω, προσπαθώ να σκέφτομαι πως είμαι σε ένα πολύ ασφαλές περιβάλλον και κρατώ ένα άρωμα και το μυρίζω και δεν θα λιποθυμήσω, ούτε στον κόσμο μου να μαρμαρώσω και γυρίζω στον μυαλό μου τα είδη της λύτρωσης και σκέφτομαι ότι δεν πρέπει τώρα να με νοιάζει ποιο είδος από όλα μπορεί να συμβεί. Εγώ θέλω το καλύτερο, να μ’αγαπάς και να με θες στην ζωή σου, ερωτικά, να θες να είμαι δλδ ο άνθρωπός σου, όπως σε θέλω κι εγώ. Αλλά ότι και να είναι έχω αποφασίσει πως θα το αποδεχτώ και θα το αντέξω.  Ότι και να είναι θα πατήσω την ζωή μου ανάλογα και θα το κάνω να μου βγει σε καλό. Γι’ αυτό προσπαθώ να μην γέρνω κάπου, να παραμείνω ευθυτενής και να τον φέρω έτσι, μόνο τον εαυτό μου στην ενδεχόμενη αυτή συνάντηση. Τον εαυτό μου τον πιο ελεύθερο και αυτόν τον πιο σε μένα αγαπητό, που είναι ο ποιητής, αυτός που ξέρεις κι εσύ κι έχεις ήδη συναντήσει. Όλους μου τους εαυτούς στους έχω δείξει.  Όμως, επειδή αν έρθεις δεν θα έρθεις αυτοβούλως μόνο για μένα εκεί, θα είναι τα χέρια μου πάλι δεμένα και να το πάλι το καράβι και ο μεγάλος ερωτικός του Εμπειρίκου είναι η καλύτερη εκδοχή. Ενώ αν κατέβαινες στην γειτονία σου, άσε με να γκρινιάξω μια τελευταία εδώ τώρα, που ερχόμουν θα σου άλλαζα κατευθείαν τα φώτα ωραία χωρίς να κινδυνεύω να χαθώ μέσα στα αν και τα περίεργα παιχνίδια. Αλλά ακόμα και στα μάτια σου να χαθώ είναι κι αυτή μία από τις καλές εκδοχές. Προσεύχομαι στον Ερμή. Να καταφέρω να σε κοιτάξω κατάματα και να σου πιάσω το χέρι. Και θε μου να γίνει ο τόπος Βικτώρια και ο κόσμος ακακίες και να φιληθούμε.        



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή