Γειά. Είμαι στο τραπέζι της κουζίνας και σου γράφω, έχει λίγη δροσιά εδώ μέσα. Κάνει πολύ ζέστη αλλά εχθές δεν πήγαμε για μπάνιο γιατί είχαμε γιατρό και σήμερα πάλι νοσοκομείο, είχε πεσμένο οξυγόνο ο Ηρακλής έχει αλλεργικό άσθμα όπως κι εγώ αλλά σε χειρότερο βαθμό και τον πιάνει τόσο που κάποιες φορές χρειάζεται υποστήριξη με οξυγόνο. Δεν ήταν τόσο τραγικά όπως την άλλη φορά που έτρεχα μες την νύχτα με το παιδί να ξεφυσάει του θανατά. Τέλος πάντων είμαστε καλά. Εχθές είχαμε και παιδοψυχίατρο. Την αγαπώ την γιατρό του Ηρακλή, ίσως και παραπάνω από τον δικό μου γιατρό, γιατί με βοήθησε πάρα πολύ και στο να απομακρύνω τον πατέρα τους και τώρα να μαζευτούμε για την πόλη. Ξέρει να με ταρακουνάει αυτή η γυναίκα με δυο κουβέντες να με κεντράρει. Ο Ηρακλής κάθε φορά είναι και καλύτερα, είναι πολύ καλά, άριστος στο σχολείο του και γενικά το μόνο του θέμα είναι η χαμηλή του αυτοπεποίθηση και το ενοχικό του, πράγματα που δουλεύουμε και θα τα φτιάξουμε. Μέχρι τώρα δεν μπορέσαμε να είμαστε σε τάξη, τώρα μπαίνουμε αλλά είμαστε πάλι σε μεταβατική περίοδο, θα κουλάρουμε μόλις μετακομίσουμε. Της μικρής είπαμε να της βρούμε μια υποστήριξη γιατρό στην Αθήνα, δεν επείγει κάτι, τα όριά της θέλουν κι άλλη δουλειά, είναι ισχυρή προσωπικότητα και με έχει πηδήξει λίγο αλλά έχει πιο ισορροπημένη και κοινωνική συμπεριφορά από τον Ηρακλή που συναισθηματικά αγγίζει κάπως τον αυτισμό αλλά έχει πολύ υψηλή νοημοσύνη και έχει πολύ δυνατό συναισθηματικό δέσιμο με την αδερφή του, πράγμα που μας δείχνει ότι με λίγη προσπάθεια όταν μεταβούμε θα τα καταφέρει με τους ανθρώπους γιατί μπορεί να το κάνει και θα του κάνει πολύ καλό η πόλη όπως λέει και η γιατρός μας πρέπει το πολύ μέχρι την πρώτη γυμνασίου να γίνει η μετάβαση. Βέβαια εγώ τώρα που ξύπνησα τρέχω και πιέζομαι για να μεταβούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα αν είναι δυνατόν να το κάνουμε αυτή την χρονιά. Δοκίμασα διάφορα σχέδια στο μυαλό μου και είδα ότι δεν θα μπορώ να δουλεύω το πρότζεκτ εδώ από εκεί, πρέπει να το δώσω όλο. Βγήκα δυο μέρες με αυτά και με τα άλλα έξω και είδα ανθρώπους και έχω προτάσεις που μου δώσανε κουράγιο. Μπορώ να δώσω το σπίτι άμεσα με ένα εξακοσάρι το μήνα σε μια ομάδα από το Βέλγιο που ενδιαφέρεται για αυτόνομη φάρμα. Μπορώ να το ανεβάσω κι άλλο λίγο, γι’ αυτό το μαζεύω. Μπορώ να το ανεβάσω πιο πολύ αν το βάλω στον τουρισμό, και ακόμα πιο πολύ αν το κάνω επιχείρηση. Ενδιαφέρεται και μια φίλη να το μανατζάρει. Επομένως συνεχίζω το μάζεμα, θα πάρω και βοήθεια, να τελειώσει μέσα στο καλοκαίρι. Να μπορέσουμε να το ανταλλάξουμε και να μην έχω τόσο στρες με τα ενοίκια και την ζωή εκεί, να ξέρω τουλάχιστον ότι έχω εξασφαλίσει το άσυλο μας, να ξεκινάω τουλάχιστον κάθε μήνα από το μηδέν κι όχι από το μείον. Το μηδέν είναι ένα πολύ ωραίο σημείο, το μείων δεν θα με αφήνει να σκεφτώ τίποτε. Μπορεί να φαίνομαι πολύ κουλ αλλά δεν είμαι σε αυτά καθόλου, ξέρω ότι θα αρρωστήσω αν σκέφτομαι κάθε μέρα ότι είμαι στον αέρα με δυο παιδιά, θέλω να μας προσφέρω μια βελτιωμένη κατάσταση κι όχι ένα θρίλερ επιβίωσης μέσα στα τσιμέντα. Μετά θέλω να κάνω κάτι εκεί, να επιχειρήσω κάτι και δεν θέλω να βιαστώ σε αυτό, θέλω να έχω ένα τράτο χρόνου στο επιτόπου εκεί για μια χρονιά τουλάχιστον ώστε να δράσω με ψυχραιμία και έξυπνα και πρέπει να έχω το ανάλογο κεφάλαιο. Είναι όλα πολύ πραγματοποιήσιμα και ρεαλιστικά και αναγκαία. Την αγαπώ την γιατρό του Ηρακλή!!! Με έχει βοηθήσει όσο κανείς. Πάω για το κομπρεσέρ, έχω κάνει το 1/3. Πάω γιατί άργησα, θα σου γράψω από την παραλία. Έκανα τις αιτήσεις για την κατασκήνωση, μακάρι να τα πάρουν, το έχουμε όλοι πολύ ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή