Έχει γίνει όλο μου το κορμί μια καρδιά με φτερά μικρότερα για το μέγεθός της σαν παιδικά σαν ξένα. Και το κεφάλι μου ίπταται ένα στρογγυλό χάος σαν άδειο σαν τρύπα διαμπερή. Πονάει το σώμα μου και το κεφάλι μου λες και κοιμόμουν στο βρεγμένο πάτωμα σαράντα χρόνια κι έχω μισο-ξυπνήσει από έναν πολύ άστατο ύπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή