Τη νύχτα που καίγονται οι καλαμιές. Ανάμεσα αντίχειρα και δείκτη, μέσα σε δύνη υπέρφορη που
μήτε με διέγερση σωματική μπορεί να υποφερθεί, διασχίζουμε την
κορυφογραμμή μασώντας. Καρπούς και γόνατα σε γραπωμένες πτώσεις. Φτάνοντας
λικνίζεται το χείλος του κόσμου. Αλχημικές αισθήσεις αδένων εράσμιων μεταμορφώνονται σε όργανα που σημαδεύουν όσα ρέουν το μάγμα μας. Ανάμεσα αντίχειρα και δείκτη. Ορίζεται η
ερωτική Αγία που προφητεύει. Καίγοντας τάματα και τα καλάμια τη νύχτα. Που βγαίνεις να κλέψεις τον Ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή