Ξεκάθαρο χάος

(Βάλε κανα "γλυκό" τραγουδάκι .. έτσι σιγανό και βαθύ, να τα χώνει όμως και λίγο σε κάποια φάση και πάλι να τρεμοπαίζει και να σφάζει με "δοξαριές", να πνίγεται η φωνή  σαν "σύριγξ" στο φινάλε να κάνει μια παύση και να συνεχίζει όπως άρχισε, ξέρεις εσύ .. )

Ξέρεις είναι και λίγο δύσκολο να πεις να είναι καλά η αγάπη μου όπου κι αν είναι με αγάπη να το πεις πως θα έχεις εσύ την αγάπη σου στον ουρανό και εντάξει που τα έφερε έτσι η ζωή. Να νιώθεις την πνευματικότητα και να μπαίνεις στα σύμπαντα και τις άλλες ζωές για να συναντιέσαι και να κάνεις αυτό που αγαπάς κι αγαπά, μαζί. Είναι δύσκολο γιατί έρχεται η ζωή και σε περιπαίζει. Σε λέει κακομοίρη κι ανίκανο να ηρεμίσεις και να πατήσεις όλος σ' αυτό το χώμα. Σε λέει τρελό και χαμένο. Κι είναι να την πιάνεις από τα μαλλιά και να της λες, σε μένα μιλάς...   -όχι 'ντάξει, είπα συγνώμη, βγήκα απ' τα ρούχα μου, τώρα έχω βελτιωθεί λίγο-. Να πρέπει να βρεις έναν τρόπο της προκοπής. Να προσανατολίζεσαι διαρκώς και να συνεχίζεις. Θα μου πεις τι κόλλημα έ. 

Τα γιατί και τα διότι είναι δικά μας και δικά Του. Να μην μπορείς με κανέναν άλλο να μιλήσεις! Να μη μπορείς με κανέναν να μιλήσεις. Τα γιατί και τα διότι που σ'αγαπώ. Κι αυτό είναι κάτι που εμένα τουλάχιστον με ξεπερνά. Και το πιο γαμώτο από όλα είναι οι κάτι ασύλληπτες στιγμές με το χαρτί και το στιλό, τι έγινε εκεί; .. το άκουσες κι εσύ;  

 Ας μιλήσω για τα δικά μου. Θυμάμαι από τι δικό σου ξεκίνησα εκείνη την "ώρα" που ξαναμπήκα στην σπηλιά μου "τόσο αργά". Και μπορώ και μπαινοβγαίνω. Πέρασα χρόνια πάνω σε μια μελέτη. Πολύ δύσκολα χρόνια, πιο δύσκολα από τα τωρινά. Έχω μια δύστροπη περιφάνεια και απαγορεύεται να με λυπηθούνε. Καταλαβέ με. Έχω καταλάβει κάποια πράγματα για σένα και όσο τα βάζω κάτω όλα τα δικά σου και τα δικά μου μαζί παθαίνω χάος κι αχάνια, πάω να σκεφτώ και καίγεται η ασφάλεια. "Θέλει μεγαλήτερη". Έβαλα κατοστάρα, έσκαψα γείωση δωδεκάπλευρο ισοσκελές με ουρά, ασήκωτη. Κάτι ώρες σκοτεινιάζει όλη η Γη. Και η σελήνη και ο Άρης και η Αφροδίτη. Αφού τα ξέρεις μωρό μου. Εγώ δέκα πίσω να κάνω, να πάρω φόρα και μαζί πετάμε. Παναγίτσα να κάθομαι. Να σου δώσω τους διακόπτες μου να παίξεις όσο θες, στα μάτια να σε κοιτάω και να σου λέω τι θες. Δεν ήξερα μάτια μου, μπερδεύτηκα από τη ζήλεια μου. Έχω σωφρονιστεί όμως. Πιστεύω. Γιατί το είδα πως υπάρχω μόνο όταν πιστεύω.      Και δε πίνω πολύ, μόνο σφραγισμένα. Ούτε μαγκιές ούτε τραχτέρια ούτε τίποτα. Είμαι για σένα. Τώρα, αν με θες ..