Ήθελα πάντα να κάνουμε κάτι μαζί. Μα ότι έχω κάνει το έχουμε κάνει μαζί. Ακόμα και τα παιδιά μου σου μοιάζουνε! Κι ότι έχεις κάνει το έχουμε κάνει μαζί. -Γιατί και σε μένα μοιάζουνε.- Με εμάς πρωταγωνιστές πάντα. Δε με νοιάζει που δεν φαίνομαι πουθενά… το όνομά μου δηλαδή είναι για μένα φορτίο, όχι άχρηστο, πως να το πω, δεν το χρειάζομαι. Δε θέλω να φαίνομαι έξω όπως είμαι μέσα, το ζω πιο μέσα έτσι, νιώθω τόσο μέσα που δεν ξεχωρίζω εγώ από το έργο. Αφού είμαι το έργο! Με τρελαίνει η διαδικασία. Πιάνεις το άπιαστο και λες πάρ’ το, δικό σου βλάκα μου, έτσι έγινε εκείνο που δεν… να  πάρ’ το τέλειο και κοίτα το τώρα έτσι σε μνημείο γαμάτο. Σκοτώνει η φάση. Αλλά…   μερικά δισεκατομμύρια αλλά… εξαργυρωμένα φιλιά .. τέλεια βλακεία. Πάει κι ανάποδα; Θες να κάψουμε κανένα μαζί; Πες μου;  Πες μου πως δεν είναι το να με φτύνεις η μόνη ικανοποίηση που μπορώ να σου προσφέρω  .. πες μου.      Ανησυχώ.      Σου δίνω αν θες μέχρι και το όνομά μου... και το μέσα έξω αν θες .. μόνο για σένα να στο κάνω ένα θέλω.