Καβάλα στο δύστροπο άλογο

 

Είμαι καβάλα στο πιο δύστροπο άλογο και δε σταματάει να κατέβω. Κι αν αφεθώ θα με τσακίσει. Το έχω σφιχταγκαλιά και του μιλώ στα αυτί να ηρεμίσει

Αχ Έρωτά μου αγκαλιά μου φιλί σ'αγαπάω μωρό μου σε λατρεύω μάτια μου χάδια μου τρέλα πυρωμένο σίδερο που με σημάδεύεις δικό σου.. όχι όχι όχι τέτοια... μωρό μου αγάπη μου φως μου Ήλιε μου και φεγγάρι που ρέεις και αδειάζεις και γεμίζεις μέσα μου θάλασσά μου χρυσή αμμουδιά μου λουλούδι μου πρόστυχο να σ'ανατριχιάσω να βογγώ μες στη σπηλιά σου να γίνει κοχύλι που να ζει μέσα του πάντα η φωνή φωνή μου ανάσα μου φάρμακό μου διεγερτικό να σε περπατήσω στο ποτάμι  ψυχή μου λάβα και σύννεφα ροζ σ'αγαπάω μωρό μου δε σ'αγαπάει κανείς έτσι τόσο προσωπικά γάμησε με πως θες να κάτσω τι σου ζητώ να τελειώνει το μαρτύριο αυτό σε προσκηνώ Σε θέλω Αυτό είναι όλο το όλο κι όλο.