ΜΕΤΑΒΑΣΗ

 

-Τι να το κάνω; Το σώμα, τι να το κάνω.- 

Κρατώ σημειώσεις πάνω στο θέμα και είναι ένα θέμα που θα άξιζε να γίνει μια έρευνα της προκοπής και να ξεχωρίσει. Στο δικό μου ξεκινάει με Ήρωα ένα νάρκισσο που ενώ θέλει να τελειώνει με τον αισθητό κόσμο έχει χαθεί μέσα σε έναν κυκεώνα ξεκαθαρισμάτων και τελειοποιήσεων. Πώς να κλείσει ένα-ένα τα έργα του με άμεμπτο τρόπο και υποδειγματικό. Ξέρεις γιατί ο όμορφος νάρκισσος σε όλη την ιστορία δεν αποφασίζει να "φύγει"; Ψάχνει να βρει έναν τρόπο που να μην το έχει ξανακάνει έτσι κανείς. Αυτό είναι το κύριο θέμα και πρόβλημά του. Η πράξη του Θανάτου είναι πολύ σοβαρή. Ξέρουμε πως για τους μύστες είναι η κορυφαία. Γι’ αυτό και ο τρόπος του είναι το σπουδαιότερο έργο. Βλέπεις δεν είναι τόσο απλό. Μπορεί κι ολόκληρη τη ζωή του να αφιερώσει κανείς αναζητώντας και ερευνώντας το και τελικά να μην καταφέρει να κάνει την πράξη του ξεχωριστή, μοναδική, σημαντική, άξια, άξια της αιωνιότητας που στέκεται απέναντί του. Μάλλον κανείς δεν το έχει καταφέρει. Είναι ασύλληπτο. Είναι μια αληθινή πρόκληση. Χρειάζεται να δεις πέρα από τη Ζωή και πέρα από τον Θάνατο. Ακόμα κι ο Έρωτας μπροστά σε αυτή την πρόκληση φαίνεται μια παιδιάστικη χαζομάρα. Όλη η Ζωή φαίνεται μια παιδιάστικη χαζομάρα. Το έχεις δει. Το έργο χρειάζεται Την μετάβαση. Ναι, την Μετάβαση ψάχνουμε, αλλά πώς…    

Ύστερα, ο Έρωτας όταν ενηλικιώνεται γίνεται ο Θάνατος, έτσι κι αλλιώς.

Θα μου πεις και σε τι εμποδίζει το σώμα; Για κάποιον που έχει εμπειρίες εκτός σώματος φαίνεται αρχικά εύκολο να ζει αντιμετωπίζοντας το σώμα του ως κάτι ξέχωρο, πλήρως ελέγξιμο και κατανοητό. . Το πρόβλημα εμφανίζεται με τον νου να σχηματίζει τις ιδέες του σε μορφές του αισθητού κόσμου.  Στην κατάσταση της πνευματικής έκστασης (νιρβάνα, Όλον) το πρόβλημα αυτό εξαφανίζεται. Τι όμως κρατά την μορφή και το σώμα σε θέση ισχύος; Υπάρχοντας στο άπειρο των διαστάσεων το όνειρο πραγματώνεται και συμβαίνει ως κάτι που μπορεί να εμφανιστεί πολλές φορές ταυτόχρονα και σε πολλά σημεία ενωμένα όλα σε αυτό που εκτείνεται πέρα κι από το πέραν. Ο κόσμος των τριών διαστάσεων είναι μια ιδιοφυής απλοποίηση του άπειρου κόσμου. Είναι μια αφαίρεση, μια απλοϊκή παρουσίαση του τέλειου κόσμου. Αναπόφευκτα ορισμένη από την Ζωή και τον Θάνατο, το σώμα και την "εγκατάληψη" του. Κι αυτά χωρισμένα ή ενωμένα τα έχουν δοκιμάσει όλοι. Άρα πάλι απορρίπτονται για την δική μου επιλογή. Και το θέμα της μοναδικότητας της κεντρικής ιδέας πρέπει βέβαια να λυθεί πριν προχωρήσω σε σοβαρές τεχνικές λεπτομέρειες.