Με ενδιαφέρει και τον κοιτώ. Παρατήρησα πως γύρισα από την άλλη για να ντυθεί. Είναι λες και έχει τόσα πολλά να πει που δεν λέει τίποτα.

Τον κοιτάζω. Όπως όταν βγαίνουμε απ' το σώμα και κοιτάμε από ψηλά τον εαυτό μας. Πολύ ψηλά, χωρίς ταβάνι.

Κάτι τον έχει νικήσει. Δε μπορεί να μεταφερθεί.  Έχει πήξει πολύ ο αιθέρας. Φόρεμα -αλεξιφάνταστο- έγινε. Με κλειδαριές από κλειδιά που κατάπιε, την ώρα του επισκεπτηρίου, πριν 'ρθει. -Μεταλλοΰφαντο.-

Ο χρόνος περνάει, μετρονόμος που αμφιβάλει. Χτυπάει. Στο Εγώ και στο Εσύ. Πέρα δώθε.

Παίζεις μέσα μου σα μουσική που βγαίνει. Βγαίνει μέσα από τα έγκατα κι όπως βγαίνει, ωραία, κάνει την πλάση γύρω της να σωπαίνει. Μέχρι και που ξεχνάει να ανασάνει. 

Πεθαίνει.          -Αυτό είναι το δέος;-

Κλείνει τα μάτια του.           Απολιθώνεται μες στη στιγμή.