Είμαι χαρούμενη και το στομάχι μου δένεται κόμπος. Μη ρωτάς. Είμαι ο Λεωνίδας της Σπάρτης, ο Κολωκοτρώνης του Μωριά, ο Ναπολέων ο Βοναπάρτης, ο Μέγα Αλέξανδρος κι όλοι αυτοί μαζί κι άλλοι τόσοι. 

Καλά το έχει πει ο Γιάννης, οι ποιητές πρέπει να οπλοφορούνε. Κανονικά θα έπρεπε να πάρω κι εγώ ένα πιστόλι να στο βάλω στο πανέμορφο κεφαλάκι σου και να σου πω: πες, μ'αγαπάς; με θέλεις;

 

χαχ. Εντάξει, δεν χρειάζονται απειλές. Η ειρήνη και η γαλήνη είναι το ζητούμενο. Και νιώθω πολύ βαθιά μέσα μου πως σ'αγαπώ και μ'αγαπάς κι αυτό με κάνει να ξέρω πως είμαι έτοιμη. Έτοιμη για όλα, τα όμορφα, τα φρικτά, τα θεϊκά, τα μεγάλα.