ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Στο φυσικό λιμανάκι της Αγ. Κυριακής
Το αρχαίο λιμάνι που ξαναχτίστηκε με τα αγκωνάρια και τα σπαράγματα του μεγαλόπρεπου κάποτε ναού του Εραναίου Ποσειδώνα
Λίγα βαρκάκια και παιδιά παίζουν στα ξέβαθα
Κάποτε εκεί που τώρα είναι η μεγάλη ταβέρνα ήτανε η παράγκα που μια τοπική ιστορία θέλει τον Δημήτρη Περδικόπουλο να γράφει για την κόρη του το τραγούδι "στο πα και στο ξαναλέω"
-Τραγούδι που άλλοι λένε πως είναι παλιό προσφυγικό-
Στην τοπική ιστορία ο νεαρός Περδικόπουλος ήτανε οδηγός στα κάρα της σταφίδας
Και μια μέρα, που γύρευε τι αντάρα έσερνε μέσα στην καρδιά του, δυστοπήσανε τα άλογα και φουντάρανε μαζί με το φορτίο στη θάλασσα κι έφυγε τότε κυνηγημένος για την Αθήνα
Κι έγινε αυτό που έγινε που κάποιοι τον λένε για δάσκαλο του Τσιτσάνη
Ύστερα από χρόνια που γύρισε, μια μέρα με κύματα, έγραψε για την κόρη του που έπαιζε στην αμμουδιά το τραγούδι "στο πα και στο ξαναλέω"
Στέκομαι και κοιτώ το λιμάνι και σκέφτομαι
Πώς είναι τα λιμάνια;
Πώς είναι οι άνθρωποι λιμάνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή