ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
Με κοίταζε κάπως διακεκομμένα
, παράξενα. Σιώπιζε κι έφευγε.
Φευγάτο αποτύπωμα ονείρου που γράφτηκε
λες με ένα κουβάρι σύρμα αγκαθωτό που φωσφορίζει ηλεκτροφόρο
, σε απροσπέλαστο "ιδιωτικό χώρο" .
Φώναζα πως τα χάριζα. Τίποτα δε μου ζήτησε.
Τίποτα δεν πήρε.
Ίσως δεν είχε για να πληρώσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή