Συμβαίνουν πράγματα που σου τινάζουν την ζωή στον αέρα και αν δεν είναι αεροδυναμική και αυτοκινούμενη την έχεις βάψει. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό αλλά συνεχίζει να πονάει πολύ και να προκαλεί τον ίδιο τρόμο, το ίδιο τρεμουλιστό βάδισμα στα σκοτάδια, ψαχτά και με κομμένη την ανάσα (παίζει faithless το insomnia). Ένας τρελός νάρκισσος θέλει να σωθεί από την παράνοια και να βουτήξει στο δράμα. -Τρελάθηκε σίγουρα, κινδυνεύει.- Αλήθεια όμως μπορώ να δω το δράμα μας. Να βουλιάξω και να χαθώ. Όλα αυτά που κάνω τα κάνω για το δράμα μας. Το έχω χωρίσει σε στάδια, σε τομείς, σε χρώματα, σε περιόδους και κλάδους με περικοκλάδες με περικεφαλαίες, παράσημα και ουλές. Άσε με να παραληρώ. Άσε με να παραληρώ. Να βγει όλη η πίεση από το μυαλό. Να ανάψει η καρδιά να φωτίσει. Η φωτιά να μιλήσει. Άκου τους κραδασμούς. Ξέρω. Στον δρόμο αυτό δεν χωράνε διλλήματα, ούτε στα διαλύματα γίνεται να ζούμε άλλες ζωές. Συγνώμη που κάνω πως δεν καταλαβαίνω και λέω συνταγές και ανέκδοτα. Να ντυθώ την μαγκιά να περπατάω σαν να έχω πάνω μου όπλο, να καβαλάω τα αμάξια να φτάσω όσο πιο γρήγορα γίνεται στο χάνι της ουτοπίας. Να πιώ επανάσταση και καταραμένο έρωτα. Έρωτα γκρεμιστή, έρωτα μοναχικό σχοινοβάτη, έρωτα να χάνεσαι, να μη μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Να μην μπορείς να πάρεις ανάσα. Δεν θέλω πάλι να κλάψουμε. Γι αυτό που μας αφήνει, για αυτό που αφήνουμε, για αυτό που δεν θα μας αφήνει στην ησυχία. Δεν υπάρχει ησυχία ούτε στην μακάρια γαλήνη αυτών που μας φωνάζουν πόσο βλάκες είμαστε. Πόσο δεν πιστεύουμε, πόσους θησαυρούς πετάμε στην θάλασσα για να σωθούμε από την μανία Του. Αλλά δεν είσαι μόνη. Κι εγώ αδυνατώ να καταλάβω που μιλάω και τι λέω.. Θέλω μόνο μια αγκαλιά. Αγάπη μου, σίγουρα θέλω αυτή την ερωτική αγκαλιά. Νιώθω. Νιώθω βαθιά. Κι ελεύθερη έλξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή