ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
Σαν πέφτει πάνω σου το φως
χάδι λευκό / πύλη στο Άπειρο
-όπως το φλας απάνω στον καθρέπτη-
ίδιο με το άσπρο από τα μάτια σου
και τις μεταλλικές, λες, κόρες.
Τις τονισμένες από τα φρύδια σου
στο μέτωπο της τόσης σκέψης
που ανεβαίνει από τη μύτη σου
να λάβει την - Α - τελεύτητη αίσθηση
Πριν γκρεμιστεί στα χείλη.
Σαν πνεύμα που γυρνά εκεί όπου έζησε
και ταξιδεύει πριν αναληφθεί.
Πριν γίνει εικόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή