ΠΑΒΩΚΑΙΚΙΝΩΤΑΝΓΑΝ

 

Όχι όχι όχι, δε θα σε αφήσω να μου τη σπάσεις. Ξέρω που πάω και τι νιώθω. Προσπαθώ με τόσο κόπο να καταλάβω τι έχεις μέσα σου και για πρώτη φορά βρήκα μια βάση. Θα ήθελα να άντεχα τον χρόνο για να προπονηθώ με ανθρώπους πριν το κάνω για σένα, αλλά δεν αντέχω τον χρόνο τον μακριά σου. Γι' αυτό σίγουρα κάνω παραπάνω λάθη αλλά με εσωτερική διαδικασία τα παίρνω όλα πάνω μου και προχωρώ τις πράξεις της προσέγγισης. Αυτό με κάνει να θέλω τον πηγαίο λόγο να κάθεται για λίγο τουλάχιστον στο συρτάρι. Και κάνω μια εξαίρεση τώρα, κι ίσως κάνω και άλλες γιατί νιώθω πως η προσπάθεια να σου μιλάω πάνω σε αυτό που περνάω έχει μεγάλη σημασία όσο κι αν συνεχίζουν, όπως φαίνεται, να πυροβολούνται πάλι οι σκέψεις μου. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι πώς να είναι αυτός ο Δ. Να μη με νοιάζει. Ας είναι όλο μια εμπειρία που απλά με κάνει καλύτερη, με γιατρεύει, με ξυπνά. Θέλω αυτό που είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το όνειρό μου να είμαι το όνειρό σου, που είναι πλέον το συναίσθημά μου να είναι το συναίσθημά σου. Θέλω να μπορώ να σε φέρνω μπροστά μου και να μην παραλύω, να μην με κάνει ότι θέλει η διέγερση, να διαλύω τους φόβους, να μένει μόνο η χαρά της ευγνωμοσύνης που αξιώνομαι κάτι τόσο μεγάλο.   Ναι, φαντάζομαι μπορεί να υπάρχει έλεγχος αλλά ποτέ δεν θα γίνουμε ρομπότ. Είμαι κι εγώ του μαζώ-χ- αλλά στην προκειμένη δε μου κολλάει γιατί βλέπω μπροστά φως. Μπορεί τα διαδικαστικά, λόγο της καραντίνας, να είναι στον ύψιστο βαθμό δυσκολίας αλλά τα διαδικαστικά είναι διαδικαστικά, δηλαδή πράγματα που λύνονται και είμαι στην τελική ευθεία. Έχεις δίκιο πως τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά δεν μπαίνουν σε γυάλα και πως το τζάμι που τα είδα ήταν η δική μου γυάλα. Σου είπα πως θα κάνω και λάθη. Που κάκως τα λέμε λάθη γιατί είναι εμπειρίες με αρνητικά και θετικά βιώματα. Θέλω τα βιώματα μαζί σου. Και δε με νοιάζει τώρα τι χρώμα θα έχει αυτό που θα βρω ή αν τελικά αυτό που θα βρω θα είναι μια ακόμα παρεξήγηση μεταξύ μας. Δεν μπορώ ακόμα να αποκλείσω τις τελείως τρελές συμπεριφορές από μέρους μου αλλά πιστεύω πως η πιθανότητα έχει μειωθεί στο ελάχιστο γιατί έχω χαρτογραφήσει τις διαδρομές του εγκεφάλου μου και δεν χάνομαι για ψήλου πήδημα. Τα ξέρεις γιατί εσύ τα έχεις κατακτήσει πολύ νωρίτερα από εμένα και δεν θέλω να το σκέφτομαι άλλο αυτό γιατί νιώθω πολύ ηλίθια με τις ηλιθιότητες που έχω κάνει. Ότι χρεώνομαι όσο μιλώ και θα βαριέσαι κι όλας. Όχι Όχι όχι, δε θα σε αφήσω έτσι να μου σπάσεις το ηθικό! Έχω δυνατά σημεία, σπάνια χαρίσματα κτλ. Κι αυτά θέλω να σου τα φέρνω χωρίς πίεση και φόβο. Το ότι σε βρήκα πριν δω τον κόσμο πραγματικά σημαίνει ότι σε βρήκα μέσα μου γιατί είσαι μέσα μου από πάντα και δε θα σε χάσω ποτέ. Και κανένα κριτήριο δεν είναι καλύτερο από αυτό. Όσα κριτήρια κι αν αποκτήσω όπως θα εξελίσσομαι. Αγάπη μου   μου λείπεις πολύ. Οι ανάσες μου αλλάζουν όταν σε σκέφτομαι, ακόμα και στην πιο απλή εικόνα. Δεν θέλω να το παθαίνω αυτό έτσι με τον αέρα.   Ούτε ποίημα θέλω να  το κάνω έξω από το βίωμα. Με στερείται η  ποίηση για χάρη σου! Αδιαφορώ για τα γυμνάσματα που θα έβγαιναν, που θα τα στερηθούν μεθαύριο τα πανεπιστήμια. Γιατί θέλω το ταυτοποιημένο βίωμα. Έχω βέβαια και μια άλλη ιδέα για ποιήματα γραμμένα από βέλη. Θέλουν όμως πολύ χρόνο και μελέτη. Δηλαδή χρειάζονται περιόδους σιωπής γιατί ο δίσκος αυτός κάνει το μυαλό να μη χωράει παράλληλες ιδέες για δράση και την όποια παρουσίαση.  Και τώρα εγώ τρέχω. Γεννάει η αμοιβάδα του σημείου που βρίσκομαι στη Γη . Φτιάχνω τα σημεία που θα σταθώ. Φτιάχνω τον μοχλό που θα κινήσει το σύμπαν μου για να πέσει πάνω σου και να σε λιώσει. Να γίνουμε ένα. Μωρό μου. Τώρα που δεν έχω πια εξάρτηση από το σεξ, θα κάνουμε μια μέρα έρωτα; Εννοώ όλη μέρα. Κάθε μέρα. Ώσπου να κυλίσω  στην εξάρτηση σου. Όταν γίνει αυτό θα δοκιμάσω να κόψω το CBD. Εσύ; Θα μου πεις τι κάνεις;