Έρωτά μου,
Θα ήθελα να ήμουν κοντά σου. Το πιο κοντά σου. Να σε τίναζα με όλη την ηλεκτρική μου ενέργεια. Η ανάσα μου όμως επιταχύνεται όταν σε σκέφτομαι και το κέντρο μου χορεύει σαν ένα στριφογυρισμένο κέρμα πάνω σε τεράστιο τραμπολίνο. Έτσι, για να σταθώ στα δυο πισινά μου πόδια, ώστε να φροντίσω να ξέρω τι γίνεται και πως μπορεί να γίνει , δε μου μένει πάρα να καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ. Να διαλογιστώ με φιλοσοφικό στοχασμό, με ορθολογική σκέψη. Αφού τα μαθηματικά καθόλου δεν με βοήθησαν τόσο καιρό και δεν μπορώ να τελειώσω με αυτή τη μελέτη καταλήγοντας πχ. με έναν άτοπο αλγόριθμο. Όπως και οι ιδέες μου δεν κατόρθωσαν να αποσπάσουν ούτε το ελάχιστο θαύμα. Λοιπόν, δε μου μένει παρά να συνεχίσω να προσπαθώ. Κάνοντας ακόμα πιο σκληρή αποτοξίνωση και νηστεία. Καθυποτάσσοντας όλα τα ,τόσο γοητευτικά, στοιχεία του Δανδή που ήθελα να είμαι για σένα. Μέχρι να πάψει να κραυγάζει η ανάγκη μου για σένα. Να ακούσω τον βρασμό του πυρήνα και να νιώσω την περιστροφή της Γης. Να βιώσω το μέγεθος της κουκίδας καθώς και το ατόφιο του είναι της. Ξέρω τώρα πως το θέλω αυτό για να γίνω το νανοτσίπ που η ανάγκη μου ονειρεύεται να σου εμφυτέψει στον εγκέφαλο για να τον κατακτήσει -!- .. αχ όμως ελπίζω να ξεκαθαρίσω εν τέλει και να γίνω το αγαθό που θα μοιραστούμε. Θα ήθελα πολύ να μιλούσαμε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας. Νιώθω διαολεμένα τη μοναξιά μας να γαλουχεί έναν υποχθόνιο κλονισμό. Την ώρα που δεν μπορώ στιγμή να καταφέρω μια μοναχική σκέψη. Το φεγγάρι είναι σε χάση. Γιατί μου λείπεις επικίνδυνα; Γιατί να θέλω γι' αυτό να σου υποθηκεύω το κορμί μου; Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να σ' αγαπώ και να θέλω να έχω την ανάγκη να μ' αγαπάς ; Γιατί δεν ξέρω ακόμα τι πρέπει να κάνω; Λαχταρώ τα νέα σου.
Σε φιλώ τρυφερά άγρια
Ο Δανδής σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή