Φύγε σκιά μου, τρέξε μακριά μου
κι άσε με τώρα στον κόσμο που θέλω να βγω
Να πετάξω να ‘ρθώ
δίπλα της να καθίσω
να την αγγίξω
για να την ντύσω
ψυχή και μια ανάσα
στο δέρμα της ζέστη να γίνω
μέσα στο αίμα να κυλιστώ
με έναν βρασμό
κομπιαστές μουσικές
δοξαριές γλυκές πεθυμιές
βραχνά τύμπανα πιστολιές
πιτσιλιές από ανάμικτα χείλη
Τρέξε σκιά μου
στείλε με τώρα να διασπαστώ
σαν το φως να γίνω θεός
ή να γίνω αυτός που θέλει
κάνε το σώμα μου μέλι
και βάλε μου μέσα στο βλέμμα
την αστραπή που καίει τα γιατί
που χαράζει τα θέλω στα πρέπει
Δίπλα της να καθίσω να την αγγίξω
στην έκταση της αλήθειας της να χαθώ
Τον χορό μου να στήσω τον εξαντλητικό
να της δίνω τον έρωτά μου
τον πιο απαγορευτικό
Πόσο Θεέ μου πόσο την αγαπώ
Πόσο θέλω.. την θέλω...
Για τα χείλη της πώς πεινώ
Πώς γυρνώ τα φιλιά της
Πώς γυρνώ στα μαλλιά της
Πώς γέρνω απ’ τη ζάλη
και γκρεμίζομαι εδώ στην κοιλιά της
χαρούμενα δάκρυα να γευτώ.
Τα πάντα ζητώ.
Γι’ αυτό φύγε σκιά μου
τρέξε μακριά μου
κι άσε με τώρα
στον κόσμο που θέλω
να βγω να πετάξω να ‘ρθω
δίπλα της να καθίσω
να την αγγίξω.
( photoart ... / Δαμάζοντας τα κύματα )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή